De Maaslanders 50 jaar oud: ‘Vroeger was boerenpaard snel genoeg, nu heb je sportpaarden en krijgen leden privéles’

Daphne Keurentjes (14) uit Lith en Geke van den Brand (15) behoren tot de jongste leden van de club die officieel op 18 november van het vorige jaar vijftig jaar bestond. Beide dames zijn met paardrijden opgegroeid en noemen het hun enige hobby. ,,We kwamen bij de vereniging toen we nog op de basisschool zaten en sindsdien zijn we vier, vijf keer per week bezig met onze hobby. Soms moeten we er tijd voor vrij maken, maar ook als je maar een half uurtje intensief kunt rijden, is dat ontspannend en wordt je hoofd weer leeg. Je moet ook wel zo vaak met je paard bezig zijn, want het is belangrijk dat je een team vormt en dat lukt alleen als je een stevige band hebt.” 

Of de dames blijven paardrijden? ,,Natuurlijk. Als we straks gaan studeren, willen we niet op kamers, maar in de buurt blijven zodat de paarden ons niet hoeven te missen.”

Till Willems (67) is tot erelid van de Maaslanders uitgeroepen vanwege haar grote verdiensten voor de club: ze bekleedde zowel de functie van voorzitter als secretaris en ‘bemoeit’ zich nu met de feestcommissie. 

Willems maakte niet de oprichting in 1971 mee maar kan zich wel herinneren waar de vereniging startte met haar activiteiten: ,,Dat was op een veldje bij het voormalige Café van de Wetering. Daar werden al onderlinge wedstrijden georganiseerd. Mooie tijden want de ruiters werden op de platte kar naar de wedstrijden gebracht met hun paarden ernaast. Daar werden ook de clubvaandels gepresenteerd, net zoals bij de Olympische Spelen gebeurt.”

In de loop der tijd zag Willems wel een aantal veranderingen in de paardensport.  ,,Vroeger was een boerenpaard al goed genoeg om te rijden bij de club of er werd een pony geleend. Later kochten de leden vaker een echt sportpaard. Er werden nog steeds gezamenlijke activiteiten georganiseerd zoals buitenritten, speurtochten, groepslessen, ponykampen, clubwedstrijden en spelletjesdagen. De wedstrijden werden gaandeweg belangrijker, ruiters namen privélessen en kregen vaak een rijbak thuis", zegt Willems. 

,,Het gezamenlijk gebruik van de clubbak werd langzaam minder. Een deel van de ruiters is nu lid omdat zij bij een rijvereniging aangesloten moeten zijn om te mogen deelnemen aan wedstrijden. Maar het bestuur blijft streven naar het clubgevoel, dat is toch de basis voor plezier in de paardensport. En voor ouders die op zaterdag naar de rijbak komen om te kijken naar hun eigen kinderen, samen de laatste nieuwtjes delen onder het genot van meegebrachte koffie en koeken, een zaterdag zonder bestond eenvoudigweg niet.”

Door corona was het voor De Maaslanders onmogelijk om het jubileum uitgebreid te vieren. Bestuurslid Lian van den Brand hoopt dat dat wel het komende half jaar kan gebeuren. ,,We werken als feestcommissie toe naar de reünie die in juni wordt gehouden. Dat doen we met allerlei evenementen zoals western rijden in Vorstenbosch en een ponyspelmiddag. De rode draad wordt gevormd door de Facebookpagina ‘50 jaar De Maaslanders in beeld’ waar nu al heel wat fotomateriaal te zien is. We hopen dat leden en oud-leden de pagina gaan bekijken en ook beeldmateriaal zullen plaatsen.”

Op dit moment telt De Maaslanders 30 leden, maar Van den Brand hoopt op een positieve injectie van jonge leden: ,,We gaan binnenkort naar de basisschool om de jeugd daar enthousiast te maken voor de paardensport door een kleurwedstrijd, spelletjesdag en ritjes op de pony’s. Ik zie de toekomst van De Maaslanders met vertrouwen tegemoet.”