De vrouw stond deze week voor politierechter P. Appelhof in Eindhoven. Het Openbaar Ministerie beschuldigde haar van een mishandeling, huisvredebreuk en diefstal.

Het slachtoffer was een bekende van de verdachte, die een flinke som geld van haar had geleend. De Valkenswaardse sprak over steeds verbroken beloftes om het geld naar haar over te maken. Ze kon het niet zomaar missen. De vrouw zat zelf ook in een benarde financiële situatie.

,,Zij had me die dag uitgenodigd om het geld op te halen”, vertelde de verdachte. Ze reed met een vriendin naar Oss. Deze vrouw bleef in de auto zitten, terwijl de Valkenswaardse naar boven liep en op de bel drukte. Niemand deed open. Van een buurvrouw hoorde de verdachte dat het slachtoffer thuis was.

Boos stampte ze tweemaal hard tegen de voordeur. Die sprong open, tegen het Osse slachtoffer. Die was juist bezig om de deur van het slot te halen. De Valkenswaardse kreeg er haar euro’s niet mee terug. ,,Ik was helemaal naar Oss gereden en toen had ze nog geen geld”, vertelde de vrouw. De rechter begreep haar frustraties wel. ,,Maar ja. Zo lossen we dat niet op, hé”, zei Appelhof. ,,Nee”, antwoordde de vrouw snikkend.

Ze nam de televisie mee. Niet om het apparaat te houden, maar als onderpand bij de schuld van de Osse. De vrouw had die dag wel opgemerkt dat het slachtoffer een flinke wond had opgelopen aan haar vinger. Ze bood op dat moment ook haar hulp aan, maar merkte daarbij wel op dat ‘zij het zover had laten komen’.

De rechter sprak de vrouw vrij van de mishandeling. Hij dacht niet dat de Valkenswaardse wist dat het slachtoffer achter de deur stond, toen ze deze open trapte. Voor de diefstal en huisvredebreuk legde hij nog wel een werkstraf op, van twintig uur.