Ricardo de Beer, bedrijfsleider en chef-kok van brasserie De Altena in Oosterhout. © Gerard Burgers

‘Nog wat vet op botten, maar de bodem raakt in zicht’

Het virus en ikRicardo de Beer (30) is chef-kok en bedrijfsleider van brasserie De Altena in Oosterhout. Hij maakt zich zorgen over de toekomst van zijn zaak. ,,Ik heb nog wat vet op de botten, maar de bodem raakt in zicht.”

Danique Maas 06-04-20, 13:58

,,Op dit moment kijk ik uit over de dijk. De zon straalt en wordt weerkaatst door het water van de Waal. Fietsers en motors razen voorbij, maar niemand mag stoppen. Dat doet zeer.

Ook bij camping de Grote Altena, de buren, is het stil. Ons restaurant is net ingericht na de verbouwing en alles ziet er tip-top uit. Klaar voor het seizoen.

Deze zondag zou normaal gesproken de eerste dag zijn dat het terras helemaal vol genietende gasten zit. Van dit soort weekenden, met een aangename temperatuur en vooral de zon, moeten wij het hebben. Het is heel logisch dat we dicht zijn, maar wrang voelt het wel.

Dat afgelopen week een verlening van de maatregelen bekend werd gemaakt, verraste me niet. Eerlijk gezegd denk ik dat 28 april ook te optimistisch is.

In het meest gunstige scenario kunnen we dan met flink wat restricties open. Minder gasten, de tafels verder uit elkaar, in lijn met de richtlijnen van het RIVM.

Of we dat dan ook doen, ligt helemaal aan de situatie over drie weken. Zolang het virus in de lucht zit, vind ik het niet verantwoord om mijn personeel te laten werken.

Want een serveerster die aan tafel borden inzet of een wijntje bijschenkt kan dat niet vanaf 1,5 meter afstand. Als Corona nog teveel heerst, ga ik mijn mensen dat niet aandoen.

Hoe dan ook is de toekomst spannend. Heel realistisch denk ik dat we 1 juni op zijn vroegst weer open kunnen. Het verlies aan inkomsten krijgen we dit jaar niet meer rechtgetrokken.

Met Thuisbezorgd loopt het aardig en blijven we vooral lekker bezig. Maar de omzet is veel minder, terwijl vaste lasten als huur en verzekeringen gewoon door lopen. We hebben gelukkig wat vet op de botten, maar de bodem raakt in zicht. Ik zie ondernemers om me heen dezelfde problemen hebben. Hopelijk houden we het hoofd boven water.

Thuis, een paar minuten verderop in Slijk-Ewijk, is het soms lastig om alles te organiseren. Mijn vriendin Evelien is eigenaar van De Altena. Als zij bezig is met bestellingen of administratie en ik moet koken, is dat lastig met een kleine druktemaker erbij.

Voor de coronacrisis ging ons zoontje Seb van 2,5 jaar namelijk twee dagen per week naar de kinderopvang. Ook opa en oma pasten regelmatig op. Dat kan nu allemaal niet meer.”