Reeth krijgt met naamborden stukje identiteit terug

Plaatsnaamborden: zo vanzelfsprekend en logisch dat je ze pas mist als ze er niet zijn. ,,We hadden hier ooit van die borden om buurtschappen te duiden. Witte borden met blauwe letters, zoals ook Homoet heeft. Het gaf toch een stukje status", weet buurtschapvoorzitter Rob Schleper. ,,Maar rond de tijd dat de Betuweroute hier werd aangelegd, waren die borden plots verdwenen.” 

De aanleg van dat goederenspoor, de bouw van vier windmolens en een groot bedrijventerrein aan de overzijde van de A15 en de nog aan te leggen railterminal: de ongeveer honderd inwoners hebben het voor de kiezen gekregen. Wonen in Reeth werd er na de eeuwwisseling bepaald niet fraaier en rustiger op. Maar dankzij die windmolens kwam er wel een compensatiepotje, waaruit Reeth nu de naamborden laat betalen. Drie stuks à 1.000 euro per exemplaar. En niet zomaar borden, eigenlijk heel stijlvolle. Anderhalve meter hoog, meter breed, van roestbruinogend cortenstaal, met de buurtschapnaam er uitgesneden. 

Het exemplaar aan de Wolfhoeksestraat staat al eventjes, die aan de Reethsestraat volgen binnen enkele weken.  Vanwege het bijzondere uitsnijden kan de naam echter in theorie wel in spiegelbeeld worden gelezen. Dus staan de borden precies in bochten van de wegen, zodat er geen HTEER gelezen kan worden. Maar daar liggen de trotse Reethenaren niet wakker van.