Aan de Wageningse drank

Een deel van de flessen die ik in mijn Wageningse leven heb geledigd, heeft een plekje gevonden boven op mijn slaapkamerkast. Maar de kast wordt te klein. Wageningen produceert te veel drank. Kruidenbitter, elke beetje zichzelf respecterende plaats heeft natuurlijk zijn eigen kruidenbitter. Wageningen vormt hierop geen uitzondering. Als bewijs hiervan staat de lege fles Wageningsche kruidenbitter te pronken op mijn kast. Het etiket op de fles, waar jaren eerder de Oude Wageningsche kruidenbitter in zat, meldt dat het drankje volgens een eeuwenoud recept is gemaakt. Hoe het smaakte weet ik al niet meer, maar slecht zal het niet zijn geweest. Anders had er natuurlijk geen lege fles op de kast gestaan. Of het een echt Wagenings product is, waag ik te betwijfelen. Volgens mij verschilt de Wageningsche kruidenbitter niet van de Schiedamsche, Amsterdamsche, Groningsche of Vlielandsche kruidenbitter.

Andere lege flessen op de kast hebben wel een autentiek Wagenings recept. Of beter gezegd, ze zijn in elk geval in Wageningen geproduceerd. Een van de grote producenten van Wageningse drank was de vorig jaar overleden Hans Boer. Zowel zijn stokerij als brouwerij heeft diverse flessen voor de verzameling op de slaapkamerkast geleverd. Brouwerij Onder de Linden verschafte mij onder andere Wagenings tripel en Wagenings Bockbier (met een hoofdletter). Het mooiste bier dat Hans Boer heeft nagelaten is in mijn ogen echter het Defilé-bier. Oud-commando Boer was begaan met het traditionele defilé op 5 mei in Wageningen. In 2005 dreigde het defilé het loodje te leggen. Reden voor Boer om zijn speciale bier te brouwen. 'Behoudt het defilé in Wageningen', is zijn oproep op het etiket. Tot zijn genoegen moet de geboren Groninger hebben gezien dat het defilé leeft als nooit te voren.

Wijngaard Wageningse Berg is met vijf lege flessen goed vertegenwoordigd. Ik tel twee primeurwijnen uit 2003 en 2004 en een fles die ooit rode wijn in zich had. Opmerkelijk zijn twee kleinere flessen, een grappa uit 2003 en een Wagenings Vuur uit 2004. Dat lijken twee verschillende drankjes, maar dat zijn het niet. Wijnboer Jan Oude Voshaar had namelijk in 2003 naar Italiaans recept van de na de wijnpersing overgebleven druivenschillen een Wageningse grappa gemaakt. Maar de tentakels van Europa reikten ver. Een grappa mag alleen grappa worden genoemd als die uit Italië komt. Daarom heette de grappa van een jaar later Wagenings Vuur. Daar kon Europa niks tegenin brengen.

Hans Boer deed meer dan bierbrouwen achter zijn café Onder de Linden. Hij runde er ook een stokerij met de naam De Onrust. Hiervan hebben twee spiritualiën mijn kast gehaald. Ik zie een 100 % oude graanjenever-fles en een Whisky Vadense, Wageningse whisky. Nu we toch met de sterke drank bezig zijn, gaan we verder met de korenwijn van de Wageningse wijnhandel Woudenberg. Het bijzonderste van deze fles is het etiket, een mooie historische landkaart van Wageningen.

Uit het biersegment pronkt er ook een flesje Vlaamsche Reus blond. Dat klinkt Wagenings, want café De Vlaamsche Reus staat tenslotte op de Wageningse Markt, maar het is gebrouwen in het Limburgse Stein. Hetzelfde geldt voor het Wageningse amberbier dat werd gebrouwen ter gelegenheid van het 5-jarig bestaan van O Mundo, het restaurant in Hotel de Wereld. Dat komt uit een brouwketel in Lelystad. Wel helemaal Wagenings is daarentegen Ons Bier. Een Wagenings tripel meldt de tekst op het etiket en gebrouwen van gerst die is verbouwd op de Wageningse Eng. Veel Wageningser kan het volgens mij niet. Alhoewel, er staat een telefoonnummer op voor contact over dit biertje. Dat is in het Utrechtse Elst. Jammer.

Arnold Winkel