Boonstra was de eerste nationale recordhoudster op de steeple chase en ze heeft tien jaar later nog steeds de beste tijd achter haar naam. Ze vergaarde op haar favoriete onderdeel slechts drie nationale titels, maar ze nam ook maar vier keer deel aan het NK. Ook op andere onderdelen had ze succes. Boonstra won titels op de 5.000 en de 10.000 meter en begin dit jaar werd ze kampioene bij het veldlopen. Daarnaast verzamelde ze nog negen zilveren en vijf bronzen medailles bij NK's.

Het is een indrukwekkende erelijst, maar volgens de 36-jarige moet haar hoogtepunt nog komen. "Dat ik vorig jaar de Olympische limiet miste was een enorme teleurstelling. Ik was ervan overtuigd dat het mijn beste jaar zou worden. Nu denk ik dat dit mijn topjaar wordt. Of volgend jaar…"

Vanwege de passie waarmee ze over haar sport spreekt lijkt Boonstra meer op een aanstormend talent dan op een gelouterde veterane. En die indruk wordt nog versterkt door haar ranke gestalte. Bij een lengte van 1.74 weegt ze slechts 52 kilo. Toch zou je denken dat een vrouw van haar leeftijd andere prioriteiten krijgt. Kinderen, carrière… Voor Boonstra speelt het niet. "Kinderen wil ik sowieso niet en gelukkig denkt mijn vriend er hetzelfde over. En ik hecht niet aan status. Dankzij de studie bewegingswetenschappen die ik heb gedaan kan ik ook met een parttime baan nog redelijk verdienen."

Boonstra werkt vijftien uur per week als onderzoeker bij de Radboud Universiteit. En die inkomsten zijn wel noodzakelijk, want in de atletiek is maar weinig te verdienen. Boonstra: "Van sponsoren krijg ik een paar honderd euro voor een trainingskamp en ook mijn vereniging, Nijmegen Atletiek, en de Atletiekunie dragen daar zo'n bedrag aan bij. Verder krijg ik kleding en schoenen van een sponsor. In de wegatletiek is meer te verdienen. De laatste Zevenheuvelenloop leverde me 1300 euro op. Mooi, kon ik weer op trainingskamp. Maar de baan trekt me veel meer. Ik vind trainen voorlopig nog veel te leuk om er mee te stoppen. En het is lekker om iets te kunnen waar anderen minder goed in zijn. Dat heb ik liever dan een negen-tot-vijf-baan."

Vorig jaar zette Boonstra het nationale record op de steeple op 9.42.87, goed voor een 55e plaats op de wereldranglijst. Het is opmerkelijk dat ze zich jaar na jaar blijft verbeteren. Zelf heeft ze er wel een verklaring voor. "Toen ik met de steeple begon had ik helemaal geen ervaring met horden. Ik had altijd een enorme dribbel. Vijftien passen voor de balk was ik er al mee bezig om goed uit te komen. Maar daardoor vertraag je enorm. Daar heb ik veel op getraind. Het zal bij mij nooit technisch perfect worden, maar ik hoef me er bij de wedstrijd nu veel minder mee bezig te houden."

Hoewel er enkele atleten succes hebben gehad, is de steeple in Nederland eigenlijk een ondergeschoven kindje. Zonde, vindt Boonstra. "Iedereen legt zich erbij neer dat de Afrikaanse lopers op lange afstanden onklopbaar zijn. Maar als je kijkt hoe die Kenianen over de balken gaan, dat ziet er echt niet uit. Juist omdat het ook een heel technisch onderdeel is heb je iets om aan te werken om toch dichterbij te komen. Helaas is het in Nederland vooral een onderdeel voor atleten die mislukt zijn op andere afstanden. Waarom toch? De steeple is echt een stoer nummer. Een vijf kilometer is vaak saai, een steeple met het spektakel bij de waterbak nooit."

De speciaal voor Boonstra ingehuurde haas laat helaas verstek gaan. En dus zal ze het vanavond grotendeels zelf moeten doen. Boonstra: "Dan zal het moeilijk worden. Maar ik vind het sowieso al leuk om hier op eigen terrein een goede wedstrijd te lopen. Hopelijk kan ik daarmee ook wat andere atletes enthousiast maken voor dit nummer."