Met een schaterlach brengt Melanie Chisholm in één klap leven in de brouwerij in een pub in Noord-Londen. De deftige, voornamelijk bejaarde gasten kijken geërgerd op van hun aperitief. Als ze de lichte commotie ontwaart, twinkelen haar ogen. De guitigheid druipt van haar gezicht. Op 43-jarige leeftijd straalt ze nog altijd girlpower uit, het handelsmerk van de Spice Girls.

De beroemde clip van hun wereldhit Wannabe komt hierdoor meteen in een ander daglicht te staan. Het vijftal rent daarin brutaal en zelfverzekerd het exclusieve St Pancras Renaissance Hotel binnen. Pogingen van het personeel de ongenode gasten tegen te houden, worden met gemak omzeild, terwijl een perplexe man een zoen op de mond krijgt. Deze levenshouding, zo laat Chisholm zien, was geen act maar een afspiegeling van hun karakters.

,,We zaten barstensvol bravoure”, vertelt Chisholm. ,,Jutten elkaar op. We gaven elkaar dat vertrouwen in onszelf. Voordat we zelfs maar een single hadden uitgebracht, dachten we oprecht al beroemd te zijn. Waarschijnlijk waren we onuitstaanbaar, maar het werkte wel in ons voordeel.” Deze jeugdige onschuld fungeerde als een natuurlijk schild tegen de abrupte wereldfaam.

Dit artikel is onderdeel van het generatieproject Dit Zijn Wij. Kom na de klik alles te weten over Generatie Y. 

De Beatlemania, als iets eenmaligs gezien, kreeg in de vorm van de Spice Girls een moderne variant. ,,Voor een radioprogramma van de BBC, waar ik straks aanschuif, bekeek ik gisteren een documentaire over The Beatles”, zegt Chisholm. ,,Ik werd er behoorlijk emotioneel van. Je kan ons muzikaal niet vergelijken, maar op andere vlakken wel. Die gelijkenissen brachten een hoop herinneringen naar boven.”

Chisholm doelt niet alleen op de astronomische verkoopaantallen van albums (85 miljoen) en de aan gekte grenzende adoratie, maar ook aan de formatie van de meidengroep. ,,Mensen denken altijd dat we ‘bedacht’ waren, maar het ligt iets gecompliceerder.” Chisholm schetst de geboorte van de Spice Girls als een Britse versie van het sprookje Pinokkio, waarin een houten trekpop tot leven wordt gewerkt.

Heart Management, in de rol van speelgoedmaker Gepetto, plaatste een advertentie in het blad Stage. Wie zich aanmeldde, maakte kans om lid van een girlband met de werktitel Touch te worden. Daarop kwamen ruim vierhonderd reacties. Na twee auditierondes bleven Victoria Adams, Melanie Brown, Geri Halliwell en Chisholm over. Emma Bunton verving na een paar maanden Michelle Stephenson met wie het niet klikte.

Chisholm krijgt een nostalgische blik in de ogen. ,,Paul McCartney zei in die documentaire, dat zodra Ringo Starr zich bij de band voegde, er iets speciaals gebeurde. Alle stukjes van de puzzel vielen samen. Er ontstond iets magisch. Dat is exact wat er bij ons gebeurde, toen Emma kwam. ,,Met haar erbij sloeg er een vonk over.” Tot leven gewekt maakten zich ze los van de bedenkers en trokken erop uit.

,,We gingen weg bij Heart Management, omdat we niet het gevoel hadden dat ze wisten wat ze aan het doen waren. We gingen zelf aan de slag met songwriters en producers. Toen we ons eerste album bijna af hadden, liepen we manager Simon Fuller – een popgoeroe – tegen het lijf. Daarna sloten we in 1995 een platencontract af bij Virgin Records. Er ontstond een sneeuwbaleffect.”

Als Spice Girls, elk met een eigen stijl en een bijnaam, veroverden ze de wereld. Chisholm noemt de stijlkeuze een uitvergroting van hun karakters. ,,We droegen tijdens de repetities altijd verschillende outfits om op het podium in identieke pakjes te verschijnen. Dat was een beetje vreemd. We kozen voor kleding waarin we ons prettig voelden.” Sportfanaat Chisholm, gehuld in trainingsbroek en gymschoenen, veranderde zo in Sporty Spice.

Chisholm kijkt met trots terug op haar rol als icoon van de jaren 90. Ze vormde met de Spice Girls het boegbeeld van Cool Britannia, de periode waarin Engeland haar levenslust hervond en toonaangevend werd. ,,Iedereen zat vol optimisme. Een fantastische tijd. New Labour, met Tony Blair. Bands als Blur en Oasis. En wij met girlpower. Feminisme bestond al eeuwen. Maar de boodschap werd door de tijdgeest enorm uitvergroot.”

Dat adel verplicht, merkte Chisholm snel. Ze moest een rolmodel zijn voor miljoenen meisjes in de wereld. Een zware last voor iemand van net 20. Als soloartieste, opererend onder de naam Melanie C, en moeder van Scarlet (8) gaat het haar makkelijker af. ,,Ik wil nu heel graag een inspiratie zijn”, zegt ze. Haar bagage – een depressie en een (verholpen) eetstoornis – deren haar niet meer. ,,Ik ben niet perfect. Dat vond ik een obstakel. Nu niet meer.”

Met haar nieuwe, zeer goed ontvangen album Version of Me trekt ze nu de wereld over. Het vervult haar met trots dat een flink deel van de fans de Spice Girls een warm hart toedroegen. ,,Twintigers en vroege dertigers met veranderde interesses die nog altijd liefde voelen voor iets uit hun kindertijd. Heel cool. Al zie ik ook een nieuwe generatie opstaan. Dat mijn plaat meer elektronisch is, sluit aan bij hun smaak.”