‘We willen ooit Nederland-Australië op de fiets doen’

Terwijl de zwaluwen vlak boven het brokkelige asfalt brutaal langs mijn voorwiel scheren, plakt de motregen zich vast aan het achterwiel om er de halve dag te blijven hangen. In de Ardennen, natuurlijk, niet voor niets zo groen. Motregen. In elke taal van deze reis bestaat er een totaal ander, bijzonder woord voor: ‘bruine’ in het Frans, ‘Nieseln’ in het Duits, ‘pioggerella’ in Italië en in Spanje ‘llovizna’, of, nog mooier, het uit het Baskisch geadopteerde ‘txirimiri’.

Als ik ergens tussen de toeristische dorpen Durbuy en La-Roche-en-Ardenne een man en een jongen op twee stevige tourfietsen inhaal, spreek ik hen direct in het Nederlands aan. Pa rijdt in een Lotto-Jumbo shirt, ik had ze de avond tevoren al op een terrasje zien zitten. Ze zijn op weg naar Venetië. Elk jaar maken Thijs van der Plas (57) en zoon Carel (15) uit Den Haag zo’n reis, steeds verder. Maastricht, Parijs, Auschwitz...