Voor het eerst dauwtrappen in het Renkums Beekdal

RENKUM - Dauwtrappen in het Renkums Beekdal, het kan deze Hemelvaartsmorgen voor de eerste keer onder leiding van gidsen van het informatiecentrum Renkums Beekdal. Wie denkt dat deelnemers aan de groepsexcursie in alle rust gaan genieten van ontluikende flora en fauna, heeft het mis.

Berendien Tetelepta 25-05-17, 09:33 Laatste update: 11:53 Bron: de Gelderlander

Veertig wandelaars melden zich om 06.00 uur aan de Nieuwe Keijenbergseweg in Renkum. ,,Deze opkomst hadden we niet durven hopen’’, zegt een vrijwilliger van Staatsbosbeheer enthousiast. ,,We willen graag een oude traditie in ere herstellen. Dat lijkt nu al gelukt!’’

In drie verschillende groepen lopen deelnemers het Beekdal in. Gidsen met een verrekijker om hun nek doen nog even vermoeden dat er in stilte gespeurd gaat worden naar wakker wordende reeën, maar al snel wordt duidelijk dat de wandeling van een andere aard is. In stevige tred loopt de Beekdalgids het bos in. Een groep met voornamelijk kinderen snelt achter haar aan.

Stoer

De gids vertelt onderweg over de geschiedenis van het gebied. Over de molens, een kasteel dat er vroeger stond, en de opbouw van het Beekdal. In hoog tempo loopt de groep door het natuurgebied. ,,Dit gaat toch veel te snel voor alle kinderen’’, moppert een opa met zijn 4-jarige kleinkind aan de hand. De kleine Sophie geeft geen kik. Met grote passen stapt ze de groep achterna. ,,Ze vindt het stoer hoor, dat ze mee mag doen’’, zegt haar vader. ,,Onderweg op de fiets al, toen we alle vogels hoorden.’’ (Lees verder na foto).

Rustig

Voor de vogels is nu geen aandacht. Wie een natuurwandeling wil, moet wellicht met een boswachter op pad. Deze tocht gaat over het Beekdal. Fijn, voor deelnemers Laura de Kubber (28) en haar vriend Philippe. Ze zijn de enige deelnemers in de groep zonder kinderen en willen het gebied graag leren kennen. ,,We wonen pas net in Renkum. Ik ga hier wel eens hardlopen, maar op deze manier zie je het toch anders. Het is rustiger en frisser, ik beleef het een beetje in een roesje. Ook wel eens leuk.’’

Op een lange vlonderbrug, die dwars door het natuurgebied ligt, loopt een oude man met zijn hond. Hij is alleen en tuurt over de mistige velden. Het ziet er mooi uit. Als dauwtrappen in de ontluikende natuur.