Alternatieve winkel werd een blijvertje: ‘We moesten de pindakaas zelf in potten doen’

Toen Wim (68) in 1979 aan de Spoorstraat in Dieren neerstreek, was dat niet met de bedoeling er een biologische winkel te beginnen. De reden dat hij er kwam wonen, was dat zijn vrouw in de buurt van Dieren een baan had gevonden. Wim werkte destijds in de zorg. Toen hij ontdekte dat het pand waarin hij woonde ook een winkelbestemming had, ontstond het idee voor een biologische winkel. Behoorlijk alternatief. En dat paste bij hem. Wim was bijvoorbeeld ook een van de grondleggers van de kringloopwinkel in Dieren. Hij zag er destijds uit zoals je er in die tijd uitzag als je alternatief wilde zijn: lang haar, baard en spijkerjack.

De klanten van het eerste uur droegen de zaak een warm hart toe. Ze waren bereid van tevoren geld in te leggen. Dat stelde Wim in de gelegenheid de levensmiddelen in te kopen. Twee keer per week reed hij bijvoorbeeld naar Schalkhaar voor de zuivel.

Wanneer klanten iets kochten, werd dat afgeschreven van hun investering. Wim: ,,En er waren gelukkig vrijwilligers. In het begin moesten we de pindakaas zelf in potten doen. Ook het afwasmiddel moesten we nog in flessen gieten. En de kruidenthee kwam in balen binnen.”

Al snel werd het eerste personeelslid aangenomen. En na enkele jaren kwam broer Freek (nu 67) in de zaak. Eigenlijk als invaller, toen Wim ziek was, maar hij is nooit meer weggegaan. Freek: ,,Zorgen om natuur en milieu was onze drijfveer. We demonstreerden in die tijd bijvoorbeeld tegen de komst van een kerncentrale in Kalkar en tegen de kerncentrale in Dodewaard. Maar we wilden ook praktisch iets bijdragen. Dat gevoel hadden we bij de winkel sterk.”

Even leek het erop dat de Spoorstraat de gezondste straat van Dieren zou worden, want Wim en Freek begonnen in 1984 vlakbij hun winkel een vegetarisch eethuis. De dagelijkse leiding werd uitbesteed aan anderen. Het was aanvankelijk een succes, maar door personele problemen was het restaurantje geen lang leven beschoren.

Sinds 2003 is de winkel gevestigd aan de Wilhelminaweg, bij het plaatselijke winkelcentrum. Daar was plek voor het steeds ruimer wordende assortiment dat de winkel een regiofunctie bezorgde. De klanten hadden ook hun inbreng als het om het assortiment ging. Moest er bijvoorbeeld (biologisch) vlees worden verkocht? Het leverde nogal wat discussie op. Met als uitkomst dat de vleesetende klant tegenwoordig ook aan zijn trekken komt.

De broers zagen elk jaar hun omzet stijgen. Soms licht en soms met wel 15 procent. Freek: ,,Elke crisis leverde ons klanten op: MKZ, fipronil en nu corona. Er zijn altijd weer mensen die dan denken: het moet anders. Als ze eenmaal de drempel over zijn, blijven ze vaak ook.”

De Tommelbos gaat verder onder de naam Ekoplaza Dieren.