Carnaval in Rivierenland: te zot voor woorden

Het is vandaag de elfde van de elfde. Hoogtijdag voor de carnavalsclubs, want dan wordt de nieuwe prins gekozen. Nu is carnaval in Rivierenland heel klein bier. Er zijn wel een paar clubs, maar het houdt niet over.

Ik geloof dat Culemborg met de Blauwlappen nog het hoogst scoort.

Ik weet nog dat ik als verslaggever de Prins van Varkens- en Kraaienland (Varik) na afloop van het interview het volledige programma vroeg. Dat was zegge en schrijve een kindermiddag en een avond.

Van de Rietpikkers in Maurik (bestaan ze nog?) is een iconische foto van William Hoogteyling, die carnaval in Rivierenland zo treffend verbeeldt. Het is een fel verlichte zaal in ’t Klokhuis met lege statafels, wat zielige versieringen aan de wand en een minimini-polonaise van een handjevol mensen, onder wie de immer dappere wethouder Gerrie van der Donk, die op dat moment liever een bloemetjesgordijn had willen zijn.

Tiel kon er ook wat van, daar had je een halve raad van elf...

Is het allemaal kommer en kwel? Zeker niet. Boven Errekom (Erichem) hangt een roze wolk. Daar hebben ze een raad van elf met louter dames. Het nadeel is dan weer wel dat ze het carnaval een weekje eerder houden. Bij deze schamele leut moet ik denken aan een gesprek met een Brabander onlangs.

Toen hij vroeg waar ik vandaan kwam en de Betuwe antwoordde, zei hij na een korte stilte: ,,Op de klei zijn de mensen stugger dan op het zand.’’

Ik heb die tegeltjeswijsheid maar naast me neergelegd. Maar feit is wel dat carnaval hier niet gedijt. Maar misschien zijn rivierenlanders wel goed in andere feesten. Laten we eerlijk zijn, we komen pas echt uit onze winterslaap als de bloesem aan de bomen komt.

Het lentefeest is altijd al een groot succes in Kerk-Avezaath. Dus bloesem-, kersen-, appel- en perenfeesten. Toch een beetje carnaval.