College is stinkende waterkunst zat

Als het aan burgemeester en wethouders ligt, is dat nu afgelopen. Ze doen het voorstel om het object te bestraten en zo het water te vervangen door stenen met een kobaltblauw glazuur.

Vorig jaar werd besloten er nog één keer goed naar te kijken. De pomp werd vernieuwd en er kwam een plan voor intensief onderhoud. Inmiddels is de pomp weer kapot en blijken de kosten voor onderhoud erg hoog. Het bad moet om de haverklap leeg gepompt, schoongemaakt en weer gevuld worden. Daarnaast zijn medewerkers van de gemeente meerdere malen per week in touw om zwerfvuil uit de bak te vissen.

"We hebben ons erop verkeken", zegt toenmalig projectleider Roland van Vugt. "Het wordt zelfs gebruikt als openbaar urinoir. We hoopten dat het meer gerespecteerd zou worden. In de praktijk komt er zoveel rotzooi in. Blik, papier, plastic, glazen; de pomp is wel uitgerust op enige versnippering maar met zoveel troep gaat het niet goed. Als het water niet kan circuleren, wordt het een stinkende massa."

Wat betreft de veiligheid, bijvoorbeeld voor spelende kinderen, vindt Van Vugt niet dat er een probleem is. "Ik denk dat er veel plekken zijn waar kinderen zich zouden kunnen bezeren. Het is bekend dat er wat schaafwonden zijn ontstaan, maar niets ernstigs. Er is bij de gemeente nooit melding van een ongeluk gemaakt."

Gezien de omstandigheden denkt Van Vugt dat er een goede oplossing aangedragen is. "Weghalen zou kapitaalsvernietiging zijn. Nu blijven de sfeer en bedoeling van het object intact."

Volgens Van Vugt zijn de kosten van de veranderingen met het huidige onderhoud dat ruim tienduizend euro per jaar kost in twee jaar terugverdiend. De bouwkosten van het werk zijn niet bekend. Die zijn meegenomen in de hele renovatie van het plein. Wanneer het element bestraat wordt, is nog onbekend. Het voorstel moet eerst naar de commissies Bestuur en Ruimtelijke Kwaliteit.