Ik kom er al jaren, dus ik weet dat het geen signaal is dat de brug op instorten staat. Maar toch: hoe kansrijk is het dat de zo belangrijke Rijnbrug ooit het zelfde instortingslot wacht als een brug in Genua of een tribune in NEC-stadion de Goffert?

De Neder-Betuwse wethouder Stefan van Someren vertelde vorige week dat hij niet zeker weet of de Rijnbrug tussen Kesteren en Rhenen het nog eens twintig jaar kan uitzingen. 

Aanleiding: Gedeputeerde Staten van de provincie Gelderland overwegen serieus om hun toezegging om snel tientallen miljoenen te spenderen aan een nieuwe Rijnbrug tussen Rhenen en Kesteren in te trekken.

Een cynicus zou kunnen zeggen dat je kan zien dat de Provinciale Statenverkiezingen nog even op zich laten wachten. Want in de aanloop naar de laatste twee provinciale verkiezingen wisten provinciale politici niet hoe vaak ze naar Rhenen of Kesteren af moesten reizen om te zeggen dat ze het fileprobleem op de Rijnbrug echt en snel aan zouden pakken. 

Utrecht houdt dat nog vol. Maar Gelderland dreigt opeens de hand op de knip te houden. 

Zelfs als je onder de brug dat onrustbarende gedaver en geklepper van de brug aanhoort, dan weet je inmiddels wel dat de brug, die zeer intensief gecontroleerd en heel frequent onderhouden wordt, niet snel de Rijn in zal storten. 

Maar elders in Nederland zijn er ook al maatregelen genomen op bruggen. Waarbij maximumsnelheden werden ingevoerd en zwaar transportverkeer er (tijdelijk) geen gebruik van mocht maken. En ook dat is een scenario waarbij het angstzweet je uit zou mogen breken. 

Hoe dol ik ook ben op de pontjes.