Anarchie, absurdisme en vrijheid is er alleen voor de Feestfabriek zelf
ColumnEen relletje in de Achterhoek: de organisatoren van het festival Mañana Mañana weigeren journalist Menno Pols de toegang. Hij had een half jaar geleden met een collega een stuk geschreven over de geldstromen van de Feestfabriek, het bedrijf achter Mañana Mañana en de Zwarte Cross.
Delen per e-mail
De mannen van de Feestfabriek vonden het geen leuk stuk. Ruzie en verhitte gesprekken volgden. En nu, zes maanden later, weigerde het bedrijf de journalist de toegang tot zijn festival. Op de site van deze krant was er tamelijk veel bijval voor de maatregel. Waarom zou je over geldstromen gaan schrijven? Nergens voor nodig.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
column Als je als politicus van een nieuwe partij niks zegt, kan er ook niks misgaan
Toen de PVV acht jaar geleden voor het eerst meedeed aan de Gelderse verkiezingen, mocht geen van de kandidaten met de pers praten. Alleen lijsttrekker Marjolein Faber genoot het privilege de standpunten van haar partij uit te dragen. -
PREMIUM
Column Ik kon het CDA niet meer volgen
John Berends werd afgelopen week officieel de nieuwe commissaris van de Koning in Gelderland. Bij zijn eerste toespraak zei hij dat hij meer wil gaan luisteren naar de stille middengroepen die we niet horen, zei hij. Heel verstandig, dacht ik. Afgelopen week publiceerde de Volkskrant een goed stuk over die stille middengroepen met de kop: de gewone Nederlander is helemaal niet boos. Zouden ze het bij het CDA ook in de gaten hebben gekregen? -
PREMIUM
COLUMN Ich glaube mein Schwein pfeift!
So sind wir doch nicht verheiratet!, dacht ik toen ik las over het besluit van het Lorentz Lyceum in Arnhem om geen Duits meer te geven op het vwo. Daaraan kon je meteen zien dat ik geen Duitser ben. Een Duitser zou gedacht hebben: Ich glaub’ mein Schwein pfeift! -
PREMIUM
Column Rob Berends Geen roedel kamelen, of een nootmuskaatplantage van absurde omvang. Nee, Cornielje krijgt een ecoduct
Als er in het buitenland een gouverneur afscheid neemt, wordt hij overladen met cadeaus. Hij krijgt een eiland voor de kust, een roedel kamelen misschien, of een nootmuskaatplantage van absurde omvang. Vroeger werd er nog wel eens ergens een complete stad naar zo’n type vernoemd. Of een provincie. -
PREMIUM
Column Wie wilde Tante Mien opsluiten om het eten van haar welverdiende gehaktballetje?
Omdat ze ook bij het CDA denken dat ze met de tijd mee moeten gaan, hebben ze er de stelling van de dag op hun Facebook-pagina. Afgelopen woensdag luidde die als volgt: ‘Een stukje vlees eten is geen misdaad.’
-
PREMIUM
column Rob Berends Achterlijk volk met barbaarse ideeën
Ergens op zaterdag begon het voorzichtig te broeien, een dag later smeulde het al en maandag sloegen de vlammen uit. De Nashville-verklaring, waarin orthodox-christelijk Nederland zijn positie tegenover het huwelijk, seks, homo’s en transgenders bepaalde. Het bleek een akelige tekst, waarin de ondertekenaars nog een keer uitlegden dat God toch echt een hekel aan homo’s had. -
PREMIUM
Column We moeten naar de Achterhoek toe
We moeten met zijn allen naar de Achterhoek toe. Althans: als je er niet al woont. Dan hoeft het niet. Maar alle anderen zijn van harte welkom, roepen de hoge omes en tantes uit de Achterhoek ons al een tijdlang toe. De leegloop van de Achterhoek moet een halt worden toegeroepen. Het kan zo niet langer. De Achterhoek moet het kloppend hart van de maakindustrie worden, topondernemers zat. Deze week vond het pleidooi eindelijk enige weerklank buiten de Achterhoek zelf; EenVandaag wijdde er een fijne reportage aan. -
PREMIUM
column rob berends De waarheid is een onwelkome gast
2018 was het jaar waarin de waarheid voor een dichte deur kwam te staan. Altijd al was de waarheid een onwelkome gast, een collectant die aanbelt bij het vallen van de avond, juist als de aardappelen afgegoten moeten worden. Maar zo verkild als dit jaar was zijn ontvangst niet eerder. Machteloos moest hij toezien hoe zijn aartsrivaal, de leugen, als een held werd onthaald en handenschuddend binnen werd genood.
