De aankoop van mijn tondeuse, een kleine beslissing in een grote tijd
Ik leefde nog in de verkeerde tijd. Toen ik de Mediamarkt binnenliep, dacht ik dat je zomaar een winkel in kon gaan. Vroeger kon dat. Nu stond er een geüniformeerde man bij de ingang die mij staande hield. ,,Wat komt u doen meneer?’’
Delen per e-mail
De tondeuses lagen boven, zei hij, rechtdoor de trap op, en dan in de derde rij links. Ik moest denken aan de automobilisten die in de DDR-tijd van West-Duitsland naar Berlijn reden.
Dat mochten ze, zolang ze onderweg maar niet stopten en in de daarvoor vastgelegde tijd over waren. Ik was als die automobilist – onderweg naar mijn tondeuse kon ik niet blijven rondhangen bij de platte tv’s, de smartphones of de playstations, geen sprake van.
Ik zag eruit als Huub Stevens die na het carnaval bij de verkeerde vrouw in bed was gestapt.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn Rob Berends
Je moet als dier wel normaal blijven doen, anders heb je in deze tijden een groot probleem
Vier konikpaarden uit Arnhem zullen we binnenkort tegenkomen bij de vleeswarenspecialist. Als rookvlees, netjes in plakjes gesneden. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Laten we alle rotzooi die we hebben in een dun laagje over het land uitspreiden. Geniaal!
De burgemeester van Doetinchem had een briljant idee. Terwijl hij bezig was met heel belangrijke onderwerpen, waren in zijn stad 1300 vaten met giftig blusschuim opgeslagen. Die waren gaan lekken, het grondwater raakt vervuild. Waarom lozen we de rotzooi niet gewoon in de Oude IJssel, vroeg Mark Boumans zich af. Want, zo betoogde de eerste burger, in de rivieren zit toch al veel rotzooi. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Ik snap ze niet zo goed. Wat zoeken die hippe, snelle mannen bij een waterschap?
De hoofdredacteur van het Financieele Dagblad, Jan Bonjer, had besloten dijkgraaf te worden. Van Waterschap Hollandse Delta in Ridderkerk. Tientallen jaren was hij journalist geweest, maar nu was het genoeg geweest. Dijkgraaf. De baas van een waterschap. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Zelden heeft iemand een vreemdere loopbaan in de Kamer gekend dan Pieter Omtzigt
Terwijl half Nederland nog aan het bekvechten was over Johan Derksen en Wilfred Genee, gebeurde er iets écht interessants: Pieter Omtzigt meldde zich als kandidaat-leider van het CDA. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Zelden kwam iemand zo bedrogen uit als Mark Rutte: Nederlanders waren geen verantwoordelijke mensen
Het lukt hem niet vaak, maar dinsdag zei Mark Rutte op zijn persconferentie toch iets wat me uit het hart gegrepen was: ,,Wees niet die eigenwijze persoon die de randjes van de regels opzoekt.”
-
PREMIUMcolumn Rob Berends
De schande van deze week was dezelfde als die van de week ervoor, en de week daarvoor: het gesloten houden van de middelbare scholen
In de tweede lockdown nam ik de gewoonte aan 's avonds laat door de stad te wandelen. Of door een bos - dat kon ook, in Arnhem zijn stad en bos als broer en zus. Ik raakte gehecht aan het schaarse licht, de kinderkopjes die glansden in het schijnsel van de lantaarns, de ramen met gordijnen open waar je soms gezinnen zag zitten: man achter laptop, vrouw achter laptop, kinderen op hun telefoon. -
PREMIUMColumn Rob Berends
Zouden er nu verkiezingen zijn, dan zou Omtzigt meer dan 342.000 stemmen krijgen, daar zou ik wel wat om willen verwedden
Voor liefhebbers van het type Pieter Omtzigt - en wie durft nog te zeggen dat hij daartoe niet behoort? - was het een vreemde week. Op twee fronten doemden problemen op, als ijsbergen uit de mist. -
column Rob Berends
Misschien wel het enige wat zeker is: dat elke zekerheid op elk moment in zijn tegendeel kan verkeren
Wie in Nederland in februari in een coma was terechtgekomen en nu weer bijkomt, zou het leven niet meer kunnen volgen. Het nieuws zou onbegrijpelijk geworden zijn, nu een andere wereld de oude opzij geschoven heeft.
0 reacties