De tondeuses lagen boven, zei hij, rechtdoor de trap op, en dan in de derde rij links. Ik moest denken aan de automobilisten die in de DDR-tijd van West-Duitsland naar Berlijn reden.

Dat mochten ze, zolang ze onderweg maar niet stopten en in de daarvoor vastgelegde tijd over waren. Ik was als die automobilist – onderweg naar mijn tondeuse kon ik niet blijven rondhangen bij de platte tv’s, de smartphones of de playstations, geen sprake van.