Mij overviel een vlaag van drs P.-nostalgie. Een doodgeschoten wolf. Stroe. Ik denk dat de doctorandus er wel een aardig liedje van had kunnen maken. Het heeft potentie, dat voel je meteen. Het is dat het mij aan ritmegevoel ontbreekt, anders had ik het zelf wel willen proberen.  

Maar het was dus een dag van nationale rouw woensdag, op radio en tv. Dít, deze gebeurtenis, was een land als Nederland onwaardig. Er waren mensen die dachten dat dit in Nederland niet zou voorkomen. Zoals ze bij zoveel gebeurtenissen in dit land al eerder hadden gedacht dat ze in Nederland niet zouden voorkomen.