Het gaat weer over de poppetjes en niet over de inhoud, zijn we er toch weer ingetuind
column Rob BerendsOp wonderlijke wijze was Wopke Hoekstra toch lijsttrekker van het CDA geworden. Hij had de anderen wat laten aanmodderen in een interne verkiezing. Zelf was hij thuisgebleven. En nu was hij het toch. Een klassiek geval van playing hard to get. Elke man of vrouw die dat spel wil spelen, heeft de instructies voortaan bij de hand.
Delen per e-mail
Het was zondagmiddag toen ik in de auto door de Achterhoek cruisede. Kronkelige weggetjes, veel fietsers op de weg, strakgetrokken hardgroene weilanden - een klassiek CDA-landschap. Op de radio werd teruggeblikt op het eerste tv-interview van Wopke Hoekstra bij Wakker Nederland. Eerste vraag: had hij afstand genomen van het coronabeleid van Mark Rutte?
Nee natuurlijk niet, riep ik in de auto, terwijl ik Steenderen naderde. Het CDA is een regeringspartij, Hoekstra is de minister van Financiën in het kabinet van Mark Rutte. Er is helemaal geen coronabeleid van Mark Rutte, er is alleen een beleid van vier partijen die samen een kabinet vormen en die er samen wat van moeten zien te maken. De VVD van Mark Rutte is een van die vier, net als het CDA.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn Rob Berends
In de zomer was de betere mens al uit het zicht verdwenen. In plaats daarvan kregen we Willem Engel, Thierry Baudet en Maurice de Hond
Nooit was de lucht deze eeuw blauwer dan in maart. Het coronavirus had ons nog maar net bij de lurven gepakt – voor even was de lucht niet vergeven van vliegtuigen van niets naar nergens. We waren in een lockdown beland, een woord dat in het Nederlands niet eens bestond, en mijmerden af en toe over een betere wereld. -
PREMIUMColumn Rob Berends
Zouden er nu verkiezingen zijn, dan zou Omtzigt meer dan 342.000 stemmen krijgen, daar zou ik wel wat om willen verwedden
Voor liefhebbers van het type Pieter Omtzigt - en wie durft nog te zeggen dat hij daartoe niet behoort? - was het een vreemde week. Op twee fronten doemden problemen op, als ijsbergen uit de mist. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
De knolraap en lof, schorseneren en prei - ze zullen hun onschuld verliezen
Ik zag een foto van de dochter van de president die een blik bonen omhoog hield. Het was een prachtige foto. Een vrouw met een blik bonen. Eenvoud. Kracht. Achter haar zagen we gordijnen, beige, zelf droeg ze een witte blouse. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
De schande van deze week was dezelfde als die van de week ervoor, en de week daarvoor: het gesloten houden van de middelbare scholen
In de tweede lockdown nam ik de gewoonte aan 's avonds laat door de stad te wandelen. Of door een bos - dat kon ook, in Arnhem zijn stad en bos als broer en zus. Ik raakte gehecht aan het schaarse licht, de kinderkopjes die glansden in het schijnsel van de lantaarns, de ramen met gordijnen open waar je soms gezinnen zag zitten: man achter laptop, vrouw achter laptop, kinderen op hun telefoon. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Terwijl de halve wereld met mondkapjes rondloopt, hield een klein land aan de Noordzee dapper stand
Deze week kwamen mijn mondkapjes binnen. Een pak met vijftig wegwerpmondkapjes en drie uitwasbare. Vanaf 1 juni kan ik dus met de trein of de bus.
-
PREMIUMcolumn Rob Berends
Mij ontroert het, al die kleine partijen met hun idealen, hun hoop en hun en hartstocht: versplintering is een bewijs van de vitaliteit van de democratie
Gezucht en gesteun onder de politiek geïnteresseerden in het land: 41 partijen hadden zich aangemeld voor de Tweede Kamerverkiezingen. Eén-en-veertig! Zoveel keus, zoveel versplintering, was dit niet het einde van de democratie? Hoe waanzinnig groot moesten die stemformulieren wel worden? Kon je ze ooit normaal terugvouwen? En dat in coronatijd! Paniek! -
PREMIUMcolumn Rob Berends
De burgemeester van nu leest geen boeken, hij is een crimefighter
Als je tegenwoordig burgemeester wilt worden, heb je meer nodig dan een cv waarop staat dat je ooit in de Tweede Kamer zat. Dat weet Femke Halsema nu ook. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Ik snap ze niet zo goed. Wat zoeken die hippe, snelle mannen bij een waterschap?
De hoofdredacteur van het Financieele Dagblad, Jan Bonjer, had besloten dijkgraaf te worden. Van Waterschap Hollandse Delta in Ridderkerk. Tientallen jaren was hij journalist geweest, maar nu was het genoeg geweest. Dijkgraaf. De baas van een waterschap.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Net iets te stoere taal, dat iedereen in de zorg zich ‘het snot voor de ogen werkt’
-
PREMIUM
De wijze waarop de Britse premier de pint aan zijn lippen zet, onthult dat hij die eerste slok kent en er zich ingetogen op verheugt
-
PREMIUM
Een postbode met een posttraumatische stressstoornis
-
PREMIUM
Het woord ‘ding’ gebruiken Syriërs de hele dag door
-
PREMIUM
Hochinzidenzgebiet Nederland: wij zijn een gevaar voor onze omgeving geworden.
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
De wijze waarop de Britse premier de pint aan zijn lippen zet, onthult dat hij die eerste slok kent en er zich ingetogen op verheugt
-
PREMIUM
Een postbode met een posttraumatische stressstoornis
-
PREMIUM
Het woord ‘ding’ gebruiken Syriërs de hele dag door
-
PREMIUM
Net iets te stoere taal, dat iedereen in de zorg zich ‘het snot voor de ogen werkt’
-
PREMIUM
Ik durfde mijn moeder niet te zeggen dat ik me een oude vrouw voelde
