Dyanne Beekman merkt het aan zichzelf. Zelfs bij haar sluipt het er soms in, ook al weet ze haar grenzen vaak zo goed te bewaren. Als ze wat minder tijd neemt voor hardlopen of mediteren, dan hoort ze zichzelf na een poosje een beetje snauwen, omdat ook zij zich dan stoort aan kleine dingen. ,,Zo wil ik helemaal niet zijn! Je staat erbij, je kijkt ernaar en het gebeurt, je laat jezelf erin meetrekken. Ik wil de liefste moeder zijn en de leukste vrouw, maar daarvoor moet ik mezelf wel op nummer 1 zetten. In het veiligheidspraatje in vliegtuigen zeggen ze niet voor niets: zet eerst zelf je zuurstofmasker op, help daarna pas anderen.”