Als ze nog een maandje extra had gehad, was er tijd geweest voor meer minutieuze details, maar vooralsnog overheerst een blij en tevreden gevoel. Voor het tv-programma Het geheim van de meester schilderde Lisa Wiersma, met hulp van een team aan experts, het bekendste werk van Rembrandt van Rijn na. Wiersma werkte de hele zomer door en sloeg haar vakantie over om de deadline te halen. Waar de grootmeester er waarschijnlijk ruim twee jaar over deed, moest Wiersma het werk binnen zes maanden af hebben. 

De uitdaging was extra groot aangezien haar atelier middenin het Rijksmuseum was opgebouwd. Bezoekers keken de kunstenaar afgelopen maanden letterlijk op de vingers en konden de reconstructie vergelijken met het origineel, dat recht over haar werk hing. 

De kopie is nu verdwenen uit het museum. Het enorme doek - vier bij vijf meter - is opgerold en ligt op een geheime locatie tot eind januari, wanneer het programma op de buis komt. Waar het werk dan komt te hangen, wil producent Marc Pos nog niet kwijt.

De monsterklus zorgde voor heel wat frustraties. Zo zoog het doek in eerste instantie zoveel verf op dat elke penseelstreek na twee dagen verdween. De behandeling van het schilderij duurde maar liefst een maand, waardoor Wiersma’s tijdschema in de war werd geschopt. Ook voerde de kunstenaar stevige discussies met haar zus en de vier collega’s die haar hielpen bij het schilderwerk.

,,Meestal ging dat over de licht-donkercontrasten en kleurschakeringen die in mijn optiek net iets anders moesten. Ook over de uitvoering van details, zoals de gezichten, werd gediscussieerd. Elke schilder heeft zijn eigen signatuur. Het schilderschap is normaal gesproken een behoorlijk solitair beroep. Nu werkte ik samen met een groot team en dat is uhm... even wennen.” Haastig voegt ze toe: ,,De lieve vrede is wel bewaard hoor. We hebben het bovenal erg leuk gehad met elkaar en hebben ook veel van elkaar geleerd.” 

In de laatste weken moest het team nog een tegenvaller incasseren. Nadat het donkere schilderij steeds meer lichtdetails kreeg - denk aan de witte sjerp en gouden jas van luitenant Willem van Ruytenburgh - stak de trommel te flets af. Hij moest meer oranje worden dan bruingeel. ,,Toen moest ik het werk van mijn collega deels overdoen. Hij had dagen op die trommel geploeterd en het was prachtig geworden, maar helaas niet de juiste kleur. Zoiets zie je pas als je de laatste lichtdetails aanbrengt. Zó zonde.”

Hoewel Wiersma kritisch blijft - ‘ik zie nog tig dingen die ik beter had kunnen doen wanneer ik meer tijd had gehad’ - waren veel bezoekers in het Rijksmuseum in de war. ,,Regelmatig kregen we de vraag welk van de twee schilderijen nu de échte was.”

Afgelopen week werd haar meesterwerk opgerold. ,,Dat vond ik heel eng. Het vernislaagje is nog zo vers, dat het misschien plakkerig wordt. Is het straks nog wel heel als het uitgerold wordt?” De experts denken dat het schilderij wel tegen een stootje kan. Overigens werd de échte Nachtwacht ook al eens opgerold. Dat gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het doek werd toen verstopt in de duinen bij Castricum - en later in de mergelgrotten in Limburg - zodat het niet in handen van de bezetter zou vallen. 

Een nieuw megaproject is nog niet in de maak. Wiersma geniet van haar welverdiende rust. ,,Heerlijk dat het nu af is. Mijn omgeving maakt al grappen over mijn volgende klus: een reconstructie van de Sixtijnse Kapel. Leuk idee, maar dat ga ik écht niet doen.”

Luister ook naar de Media Podcast:

Bekijk onze video’s over show en entertainment: