Het kwalificatietraject daarvoor vergt een korte uitleg: op de Olympische Spelen worden de vijf reguliere gewichtsklassen gereduceerd tot drie gewichtsklassen: tot 67 kilo (normaal -60 en -67 kilo), tot 75 en +75 (normaal -84 en +84 kilo). Per Olympische klasse mogen er tien atleten - één per land - naar Tokio. Naast een plek voor thuisland Japan en twee wildcards (de crème de la crème per klasse) zijn er vier tickets te verdienen via de Olympische ranglijst en drie op het OKT in Parijs.

Om voor de karate-do bond Nederland in aanmerking te komen voor deelname aan het OKT, moest een atleet minimaal éénmaal in de top acht van zo’n Olympische ranglijsttoernooi zijn geëindigd. Dat was - naast Petersen - nóg twee Nederlanders gelukt. Maar omdat één van deze atleten (Tyron Lardy, red.) een betere norm dan Petersen had neergezet, werd hij aangewezen.”

In de klasse tot 75 kilo voldeed niemand aan die ‘top acht-klasseringregel’ en dus kwam er voor die klasse een fight off. ,,Ik heb de keuze gemaakt om af te gaan vallen en mij te richten op de klasse tot 75 kilo.”

Omdat dit allesbepalende toernooi vanwege de coronacrisis steeds werd uitgesteld, had Petersen langer de tijd om af te vallen. ,,En dat vooral ook niet te geforceerd te doen. Mentaal moest ik de knop omzetten; dat was zwaarder. Tijdens de feestdagen heb ik flink wat lekkere maaltijden opzij moeten schuiven.”

Petersen viel ruim acht kilo af en weegt nu 74 kilo. Afgelopen weekend streed hij op Papendal voor het nationale kwalificatietoernooi. ,,Dat had mijn laatste wedstrijd ooit kunnen zijn. En juist die mindset zorgde ervoor dat ik goed was.” Zo goed zelfs, dat Petersen won en deelname aan het OKT in Parijs afdwong.

Hij is er nog niet, maar als Petersen in Parijs een medaille pakt, dan mag hij naar Tokio en kan hij daar zijn zesendertigste verjaardag vieren. Met wellicht het mooiste cadeau ooit.