Ook zonder bepalende wereldsterren kampioen worden: het huidige Milan blinkt uit in degelijkheid

Door Maarten Dekker

In de vreugde-explosie direct na het laatste fluitsignaal ligt alles besloten. Het is de extase van een ploeg die een seizoen keihard werken beloond ziet worden met de beoogde hoofdprijs, dat vooral. Maar hier op het veld van het Mapei Stadion, waar meegereisde fans massaal hun helden opzoeken, alsmede 150 kilometer verderop in de straten en op de pleinen van Milaan waart ook een gevoel van verlossing rond. Een periode van elf jaar dorre droogte is eindelijk voorbij voor een van de grootste clubs in Italië en zijn smachtende achterban.

Te midden van het feestgedruis zwenken de camera’s onvermijdelijk naar die ene man. Op zijn 40ste viert Zlatan Ibrahimovic de veertiende landstitel uit zijn carrière, twintig jaar na de eerste, destijds als jonge Ajacied. Het is logisch dat de schijnwerpers op de enige echte ster in deze kampioensploeg staan. Maar zijn rol op het veld was te klein om hét gezicht van deze Scudetto te zijn. Zlatans laatste doelpunt stamt van begin januari en na een blessure fungeerde hij de laatste maanden louter nog als invaller.

Nee, dit negentiende landskampioenschap van Milan gaat nadrukkelijk de boeken in als een teamprestatie, als het gevolg van zorgvuldig beleid ook. Daaraan was enkele jaren geleden dringend behoefte, want de aloude strategie van vedettes verzamelen bleek uitgewerkt en financieel onhoudbaar. Ter vergelijking: ten tijde van de vorige titel in 2011 stonden wereldsterren als Ronaldinho en – ook toen al – Zlatan op de loonlijst, plus een heel contingent Italiaanse grootheden.

Het huidige Milan blinkt uit in degelijkheid. Het sterke collectief draagt nadrukkelijk het stempel van trainer Stefano Pioli, die bij zijn dertiende club eindelijk de tijd en het geduld kreeg die in het Italiaanse voetbal zo zeldzaam zijn. Naast de Serie A-ranglijst is er maar één statistiek te vinden die ook door Pioli’s ploeg wordt aangevoerd, die van de meeste wedstrijden zonder tegendoelpunt (18). En ook veelzeggend: in de bovenste regionen van de topscorerslijst is geen enkele speler van de Rossoneri te vinden. De Portugees Rafael Leão, vanavond al in de eerste helft goed voor drie assists, en de Franse routinier Olivier Giroud (maker van de snelle 0-1 en de 0-2) eindigen als enige Milan-spelers boven de tien goals (11).

Leão is ook de speler die zich dit seizoen het spectaculairst ontwikkelde. De 22-jarige dribbelkoning past perfect binnen het nieuwe transferbeleid, dat zich onder technisch directeur en clubicoon Paolo Maldini richt op het aantrekken van jongere, meer betaalbare spelers. Milan lijkt zijn lesje geleerd te hebben na de peperdure huishouding van weleer en de armzalige periode die daar haast onvermijdelijk op volgde, toen de zevenvoudig ECI/CL-winnaar zelfs vijf jaar geheel van Europees voetbal verstoken bleef.

Zo weigerde Maldini een jaar geleden ook mee te gaan in de forse salariseisen van doelman en kind van de club Gianluigi Donnarumma. Milan liet hem gaan en kocht met Mike Maignan een betaalbaar en betrouwbaar alternatief bij Lille. Ook Leão kwam vanuit Noord-Frankrijk naar San Siro en mogelijk volgt Sven Botman diezelfde route. In de Italiaanse sportkranten wordt de verdediger al tijden aan Milan gelinkt.

Botman kan daarmee de zestiende Nederlander worden bij de club, die begin jaren 90 met het trio Van Basten/Gullit/Rijkaard gouden tijden beleefde en met Seedorf, Van Bommel en Emanuelson ook bij de vorige landstitel nog drie landgenoten in dienst had.

Veel zal ook afhangen van de bestuurlijke toekomst. De Amerikaanse eigenaren van Milan leken de club aan investeerders uit Bahrein te gaan verkopen, maar dit weekend nam die overnamesoap weer een wending, nu er plots een andere partij uit de VS bereid is gevonden 1,3 miljard te betalen, meer dan de Arabieren.

En Zlatan? Zijn contract loopt af, maar wees niet verrast als Milan en de vedette hun vertrouwenshuwelijk voor onbepaalde tijd verlengen. Zodat de Zweedse ster optimaal kan toewerken naar zijn ultieme doel: nog één keer stralen op een WK.