De verhalenmachine
Ineens is er een fijn verschijnsel: de eerste Nederlandse verhalenmachine. Is niet een apparaat dat zelf verhalen maakt, nee, een voorziening waaruit je een kort verhaal kunt trekken. Druk op de knop is voldoende. Gratis ja.
Delen per e-mail
De machine komt voorlopig in Utrecht te staan, daar is deze week een literatuurfestival, maar op andere plaatsen kan natuurlijk ook. Er zitten verhalen in van onder meer Remco Campert en Manon Uphoff. En ook van mij, voeg ik er voor deze gelegenheid vereerd aan toe.
Van dit soort initiatieven houd ik zeer. Ze zijn goed voor ons humeur en maken de dagen wat lichter, wat in deze tijd geen kwaad kan, sterker nog: wat nooit kwaad kan.
Er zouden ook machines moeten komen met poëzie erin. Of muziek en dan bedoel ik uiteraard iets anders dan de jukebox (waar is die toch gebleven?), maar met nieuw werk van componisten. Er zijn er veel in Nederland, van allerlei muziek, en zo’n machine leent zich bij uitstek om iets nieuws onder ons te brengen, al was het alleen maar bij wijze van voorproefje. Je luistert ernaar bij bijvoorbeeld de uitgang van het station en terwijl je naar je fiets loopt, fluit je een melodie die nog bijna niemand kent. Alleen al van de gedachte word ik vrolijk.
Ook mooi zou zijn een apparaat waaruit je een compliment kunt trekken. Aan het begin van de dag kunnen we daar behoefte aan hebben. Maar het moeten uiteraard wel buitengewone complimenten zijn, complimenten die je nog nooit gehoord hebt, verzonnen door mensen die qua complimenten van wanten weten. Compliment voor hoe je eruitziet, voor wat je van plan bent, natuurlijk ook een veelomvattend compliment waarvan je meteen zin in alles krijgt. Naam van de machine: de Complimaat.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Wat is er toch aan de hand met het geheugen van veel politici?
Eergisteren zette ik het praatprogramma Beau aan, want ik wist dat een deel van de uitzending gewijd zou zijn aan een prominent partijlid van D66 die zijn handen niet thuis had kunnen houden. Sigrid Kaag zou hierover iets verklaren. Gelukkig was ook politiek deskundige Floor Bremer er. Die legt alles immers streng en charmant uit. Ik keek en luisterde aandachtig. -
PREMIUM
Column De kraker zette een knie in mijn rug, trok mijn hoofd naar achteren en deed iets adembenemends
Groot deel van de thuiswerkers heeft fysieke klachten. Vakbond CNV heeft dat onderzocht en vindt het uiteraard onacceptabel. Het is niet ondenkbaar dat er spoedig een Nationaal Platform Thuiswerkers komt, met een voorzitter die in alle praatprogramma’s verontwaardigd mag leeglopen. -
PREMIUM
COLUMN THOMAS VERBOGT In mijn omgeving heeft gelukkig niemand het over leuke dingen doen
In een radioprogramma hoorde ik een man met een serieuze stem zeggen dat alle dagen op elkaar lijken en: “Er zijn geen leuke dingen.” Was nog vroeg in de ochtend en dan ben ik er nog helemaal niet aan toe te denken aan dingen die leuke dingen worden genoemd. Nooit, geloof ik. -
PREMIUM
column thomas verbogt Wat was het een voorrecht voor en met Bram van der Vlugt. Intens aardig en geestig was hij
Begin van de zomer belde Bram van der Vlugt op. Hij zei altijd: ,,Dag kind.” Met die prachtige stem van hem. Nu was het: ,,Dag kind, we moeten even praten.” Het ging hierom: hij wist niet zeker of de voorstelling die in het najaar gepland was, kon doorgaan. Virus kon immers nog veel bederven. -
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Aan de meeste verkleinwoorden heb ik een hekel. Prinsesjes! Bah!
Soms denk ik aan de laatste dagen van het jaar. Ik hoor bij de mensen die dan een beetje wegzinken in zachte melancholie en in die stemming gaan mijmeren over de gebeurtenissen van het bijna voorbije jaar.
-
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Uit huis verdreven kerstbomen altijd een wat tragische uitstraling
Hier stonden eergisteren al behoorlijk wat kerstbomen op straat. Hoe zat het ook alweer? Moest het niet vandaag? Op Driekoningen? Ik vond het zondag wel mooi geweest. Ineens is zo’n boom een obstakel dat er met al die versiering aanstellerig uitziet. -
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Die sneeuw ligt érgens, de zon schijnt érgens
De reisbranche heeft het moeilijk, net zoals veel branches. Wie eigenlijk niet? Maar de reisbranche zit met het vakantiegevoel in haar maag, niet het vakantiegevoel van de branche zelf, nee, dat van de consument. Is er nauwelijks. Ja, wel vakantiebehoefte, hou op zeg, maar bij een behoefte hoort ook een gevoel. Nu is het alleen maar naar de sneeuw en naar de zon, graag zo ver weg mogelijk. Maar die sneeuw ligt érgens, de zon schijnt érgens, en de reisbranche wil graag dat de consument daar iets bij voelt. Is iets anders dan behoefte. -
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Zou ik een record willen verbreken?
In dagen vol grote problemen is aandacht voor kleine zaken belangrijk. Met grote aandacht lees ik bijvoorbeeld over een Fransman die zaterdagmiddag ruim 2,5 uur in een bad vol ijs bleef zitten. In Wattrelos was dat, in Noord-Frankrijk.
0 reacties