Deze eeuw heb ik nog niet gedanst, maar wie weet in de jaren twintig

In de jaren twintig van de vorige eeuw werden mijn ouders geboren. Ze leven niet meer, maar toen begon het allemaal voor ze. De tijd van hun leven was nogal wat. In de oorlog waren ze jong en daarna werd alles nieuwer dan iedereen voor mogelijk had gehouden.

In de jaren twintig werd er toen overal gedanst, door mensen die daar de tijd voor hadden. Ik denk daaraan, omdat ik veel foto’s en plaatjes ken van dansende mensen.

 Aan de feestkleren van vrouwen zaten vaak veren vast, misschien om aan te geven dat het lichte jaren waren, dat ze zo konden opstijgen om over de wereld te vliegen en ergens anders te gaan dansen. Ik hoor de muziek, ik ruik de feesten, ik zie de zorgeloze bewegingen. Het leven als musical.