Ik vind Het mooiste meisje van de klas te confronterend
Column Thomas VerbogtGisteravond keek ik niet naar het programma Het mooiste meisje van de klas. Ik weet dat het fascinerend kan zijn, maar van al die uitzendingen zag ik tot nu toe soms alleen een fragment. Vind het te confronterend. In de klassen waarin zat, op de lagere en middelbare school, waren geen meisjes. Jongensscholen immers, katholieke. In 1970 kwamen er ook meisjes op, maar toen zat ik voor de tweede keer in de vijfde van het gymnasium en zou ik nog een paar keer moeten blijven zitten om de meisjes mee te maken, maar dat was lastig en aan de horizon straalde het vrije volle leven.
Delen per e-mail
Uiteraard zag ik mooie meisjes van naburige scholen en van sommigen van hen stelde ik me voor dat ze in dezelfde klas zaten als ik. Dat ik ze onopvallend kon gadeslaan terwijl ze over een wiskundig vraagstuk gebogen zaten. Misschien was mijn leven dan anders verlopen. Niet dat ik ze had kunnen helpen bij dat vraagstuk, maar na afloop van de les had ik kunnen zeggen dat ik het óók moeilijk vond. En er waren vast mooie meisjes geweest die zich aangetrokken hadden gevoeld door stamelende jongens die gewoon toegaven dat ze iets moeilijk vonden.
Alleen in dagdromen had ik met hen te maken. Die innige dromen zorgen ervoor dat de lange schooldagen iets sneller voorbijgingen. Maar daardoor kwam ik natuurlijk niet dichter bij hen in de buurt.
Maandag zag ik in De Vooravond twee mooiste meisjes van de klas die al hoofdpersonen waren geweest. Ze vertelden wat het programma met hen gedaan had. Een ken ik. Ze schrijft boeken en we zitten bij dezelfde uitgeverij. Daar kom ik haar soms tegen, vrolijke en ook troostrijke momenten. Maar ja, te laat. Verzucht ik tot mijn spijt steeds vaker, over veel meer: te laat.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Als je er als politicus tegenop ziet dat Mariëlle Tweebeeke je aan de tand voelt, moet je iets anders gaan doen
Afgelopen jaar niet, maar daarvoor, in de andere tijd, trad ik weleens op in een theater of bibliotheek, op een literair evenement. Kwam meestal neer op voorlezen uit een van mijn boeken. Daarvóór was er dan een kort of lang gesprek waarin ik onder meer moest uitleggen waarover dat boek ging. -
PREMIUM
Hilde was het mooiste meisje van de klas, maar haar leven liep compleet anders na de dood van haar zusje
Van de honderd afleveringen van Het mooiste meisje van de klas is het verhaal van Hilde Bleijswijk (43) een van de indrukwekkendste. Ze is mooi, slim, maakt carrière als jurist en heeft een Porsche voor de deur. Wanneer haar zusje uit het leven stapt, gooit ze het roer om. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Niemand zal zich bij de foto’s van de verkenners afvragen: wat gebeurt dáár?
In kranten kijk ik graag naar nutteloze foto’s. Nee, niets is nutteloos, ik bedoel foto’s waarvan de informatiewaarde beperkt is. Mijn blijdschap wint aan kracht als er onder de foto staat wat ik zelf ook goed kan zien. -
Column Thomas Verbogt
Het is te hopen dat Segers na zijn judaskus volhardt in zijn rol
Er wonen best veel mensen in Den Haag, ook dames en heren, maar als we het over de dames en heren in Den Haag hebben, bedoelen we de politici, vooral de prominente. Uit hun contacten met de media blijkt dat ze nu eerst rust willen, de heer Hoekstra heeft het over afkoelen. -
PREMIUM
Jaap Jongbloed over Het mooiste meisje van de klas: ‘In elk leven zit tragiek, ook bij mij’
Honderd keer sprak presentator Jaap Jongbloed met ‘het mooiste meisje van de klas’. Het programma, nog altijd goed voor een miljoen kijkers, is een klassieker op de publieke omroep. Jongbloed zelf trouwens ook, al gaat hij deze zomer ‘officieel’ met pensioen.
-
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik moet het niet in mijn hoofd halen het over oude witte vrouwen te hebben, want dan ben je hartstikke fout, ja discriminerend bezig
Waarschijnlijk verzucht ik het iedere keer, maar nog nooit in mijn lange bestaan als democraat ben ik zo zwevend geweest. Omdat ik niet thuis ben, heb ik mijn bevriende buurman gemachtigd namens mij te stemmen. Uiteraard heb ik een partij genoemd en een naam. Ik zeg het van harte: ik kies voor een vrouw. Volgens mij kán ik niet anders. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik hóórde mezelf zeggen dat het beter was geweest als de versoepeling ná Koningsdag was ingegaan
Nog even. Dat zeggen we deze dagen vaak tegen elkaar: nog even. Zo vaak dat ik niet meer weet hoe ik erbij moet kijken. De versoepeling, daar gaat het dan over. Net alsof die het begin is van een nieuwe tijd. Misschien is dat ook even zo, maar hoe lang duurt het voordat we die weer als de normaalste zaak ter wereld beschouwen? -
PREMIUMColumn Thomas Verbogt
Wanneer is het te koud om met de hond te wandelen?
Wanneer ik in alle vroegte de ochtendkranten van de deurmat pak, merk ik sterk dat ik dan ook een diepe buiging maak voor de bezorger ervan, voor alle bezorgers. Mijn eerste handeling van die dag, de kranten pakken, is niet te vergelijken met de hunne.
0 reacties