Nu het allemaal sober moet met kerst, denk ik aan die avonden met ons gezin
Mijn moeder was geen culinaire hoogvlieger, maar hield wel van avontuur. Herinner me bijvoorbeeld de opkomst van de Italiaanse keuken, nou ja, dat wil zeggen de introductie van macaroni en spaghetti in de Nederlandse keukens. Die ontwikkeling negeerde ze niet. In de keuken was ook een plankje met kookboeken, en niet de minste.
Delen per e-mail
Eind jaren zestig kwam er een kaartsysteem in huis. Die kaarten zaten in plastic bakken. Bak voor voorgerechten, voor hoofdgerechten en uiteraard ook een voor toetjes. De kaarten waren er niet allemaal tegelijkertijd, ze kwamen in fases.
Je moest erop intekenen. Toen het systeem compleet was, kwam mijn moeder met een belangrijke mededeling: wij, mijn vader, mijn twee zusjes en ik, mochten op zon- en feestdagen uit de kaarten het diner samenstellen. Wij vonden dat nogal wat. Mijn vader was het eerst aan de beurt en de eerste zondag was eerste kerstdag.
Na dat kerstdiner waren de bakken met kaarten verdwenen, maar niemand had daar last van
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
column thomas verbogt Wat zeggen we tegen elkaar, als we hardop hebben meegeteld met de laatste seconden van dit ontregelende jaar?
Wat zeggen we vanavond tegen elkaar, als we hardop hebben meegeteld met de laatste seconden van dit ontregelende jaar? ,,Het is toch ánders?’’ Zoiets? Of: ,,Volgend jaar beter?’’ Kussen we? Of blijven we beetje schuchter tegenover elkaar staan, niet wetend wat we met onze handen en woorden moeten doen? -
PREMIUM
Column Thomas Verbogt En dan loop je bijna tegen die vage kennis aan, in de rij voor de supermarkt
Ah, daar is de vage kennis die niet voor niets een vage kennis is. Je hebt haast, niet echt, maar toch genoeg om het haast te noemen, en dan loop je bijna tegen de vage kennis aan. -
PREMIUM
column thomas verbogt Ik probeer het voor me te zien, al die politiemensen en uitvaartverzorgers met zo’n kersttrui aan
Waar ik niet bij stilstond, is het belang van de kerstborrel. Op het werk dus. Ik citeer de organisatiepsycholoog Kilian Wawoe: ,,Voor veel mensen is informeel samenzijn met collega’s, zoals een skivakantie of kerstborrel, het mooiste moment van het jaar.” -
PREMIUM
column thomas verbogt Als je iets niet bent, kun je nog een heleboel wél zijn
Een hokjesdenker ben ik niet. Ja, toen ik puber was, maar dat ben ik al een tijd niet meer, misschien nog een beetje, maar te weinig om mensen in hokjes te plaatsen. Zo ben ik ook niet opgevoed, maar ja, in je puberteit trek je je weinig van je opvoeding aan. -
PREMIUM
COLUMN THOMAS VERBOGT Gelukkig vind ik haast niets raar, maar dit wel
Dreigde Badr Hari de overheid in elkaar te slaan? Mag daarom overmorgen zijn belangrijke wedstrijd gewoon doorgaan? Kickboksen dus. Nee, de overheid vindt het topsport en topsport mag. Gelukkig vind ik haast niets raar, maar dit wel.
-
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Aan de meeste verkleinwoorden heb ik een hekel. Prinsesjes! Bah!
Soms denk ik aan de laatste dagen van het jaar. Ik hoor bij de mensen die dan een beetje wegzinken in zachte melancholie en in die stemming gaan mijmeren over de gebeurtenissen van het bijna voorbije jaar. -
PREMIUM
column thomas verbogt Misschien is insecten eten over niet al te lange tijd de normaalste zaak van de wereld
De gele meelworm is geen gezellig toponderwerp, maar binnenkort mag die gewoon op tafel. De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid heeft dat zo bepaald. Ik weet niet of de gele meelworm kan denken of iets wat daarop lijkt, maar het diertje zal er dan van opgekeken hebben: paar duizend jaar keek de westerse beschaving er behoorlijk op neer en nu zegt een deftige autoriteit als de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid dat die houding onzin was. Er zijn zelfs experts die met hart en ziel beweren: ,,Het is gewoon een uitstekend product.’’ -
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Giel Beelen schrijft een essay voor de Maand van de Spiritualiteit. Grappig
Grappig. Mensen zeggen dat vaak als ze zo snel geen andere woorden paraat hebben voor iets wat hun opvalt: grappig. Giel Beelen schrijft een essay voor de Maand van de Spiritualiteit, volgend jaar februari. Grappig.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Dat lekken kan dus tactiek zijn en is een vast punt op de agenda van het crisisoverleg: ‘Dames en heren, wie lekt er?’
-
PREMIUM
‘Ik heb het bedrag voor mijn Nederlanderschap met liefde betaald’
-
PREMIUM
De schoonheid van de broedermoord, weinig is fascinerender dan dat
-
PREMIUM
Veel lezers wilden hun plek in de wachtrij afstaan om Job eerder te kunnen vaccineren
-
PREMIUM
Graag bekijk ik wagentjes van anderen en aan de hand van de levensmiddelen bedenk ik piepkleine verhaaltje
