PREMIUM
Paar keer was er al op mijn schermpje verschenen dat de simkaart er niet in zat. Ik denk niet dagelijks aan de simkaart, maar snap dat die erin moet
Column Thomas VerbogtEven dacht ik: dit gebeurt niet zomaar. Dat denk ik min of meer de hele dag, maar nu iets sterker: kon ik niet meer telefoneren met mobieltje. Wel berichtjes ontvangen en ook, belangrijk, deed stappentellen het nog. Bankieren ook geen punt. Nee, alleen de telefoon werkte niet meer. Gebeld worden kon ook niet.
Delen per e-mail
Laatste vond ik nog prettiger dan het zelf kunnen. Gebeurt niet om de haverklap, maar wel te vaak en het komt het bijna nooit uit. Wat nu weer? denk ik dan. Zou het leven aangenamer zijn als ik me dat nooit meer hoefde af te vragen: Wat nu weer?
Nu wist ik dat er in de buurt een telefoonwinkel was zonder wreed lachende dames en heren in vreemde ijssalonkleren die een taal spreken die je niet snapt, en al ongeduldig worden zodra je over de drempel stapt
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Dwars door die avondklok heen gaan we ons verheugen op zo’n zomer van lome avonden in het park
Liefst heb ik het er even niet over, net zoals ik niet over regen wil praten als het regent, zeker niet klagend. Maar goed, het kan niet anders en ik moet zeggen dat de avondklok psychologisch uitstekend is neergezet. De premier noemde die dinsdagavond met de grootst mogelijke maar net niet te weinig terughoudendheid. Eerst verstandig advies afwachten natuurlijk, maar ondertussen kunnen we er alvast aan wennen. -
PREMIUMcolumn
Ik houd er niet van wakker te schieten van de gedachte aan de vuilniszak
Erg gevoelig ben ik altijd voor hoe een dag begint. De vraag waar de tandpasta nú weer is, kan alarmerend zijn. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Als je iets niet bent, kun je nog een heleboel wél zijn
Een hokjesdenker ben ik niet. Ja, toen ik puber was, maar dat ben ik al een tijd niet meer, misschien nog een beetje, maar te weinig om mensen in hokjes te plaatsen. Zo ben ik ook niet opgevoed, maar ja, in je puberteit trek je je weinig van je opvoeding aan. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Tijdens mijn vaccinatie zal deze flinke jongen graag aan de praat gaan.
We zagen ze allemaal, de beelden van de eerste vaccinatie in de landen om ons heen, triomfantelijke beelden die ons met geruststelling mogen vervullen, maar zelf deinsde ik telkens een beetje terug. Moet er niet aan denken om als kwetsbare oudere met de halve wereld als getuige een injectie toegediend te krijgen. En dat er dan applaus komt. -
PREMIUMColumn Thomas Verbogt
Als we later op deze tijd terugkijken, zal deze gang van zaken in het rijtje ‘onzinnigheden’ komen te staan
In de top 10 van dingen die ik graag koop, staat een potje inkt vrij hoog. Ik schrijf graag en veel met vulpen, heb er nogal wat en wil dus ook potjes inkt paraat hebben staan. Bij ieder merk vulpen hoort uiteraard een potje van dat merk, wat natuurlijk onzin is, maar niet alle onzin is verkeerd. Inktpatronen kunnen natuurlijk ook, maar ik houd er nu eenmaal van de pen in zo’n potje te vullen.
-
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Een vreemde uitdrukking: gedroomde kandidaat
Dromen doe ik snel. Als ik bijvoorbeeld in de trein in slaap val. En ik maak me er moeilijk uit los als de conducteur Veenendaal-De Klomp omroept. Ik ben dan nog in een ander landschap of stad, vaak veel eerder in mijn leven. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik verlies de controle. En dan gebeurt het : de mensen om me heen applaudisseren
Het openbare leven heeft al enige tijd zo’n beetje alle dynamiek verloren die het aantrekkelijk en tintelend maakt. Liever heb ik het nooit over het weer, want dat is er en dat is wel genoeg, maar nu zorgt het voor solidariteit. Hoeven we geen woorden aan vuil te maken. Die overkomt ons. -
PREMIUMColumn Thomas Verbogt
Die sneeuw ligt érgens, de zon schijnt érgens
De reisbranche heeft het moeilijk, net zoals veel branches. Wie eigenlijk niet? Maar de reisbranche zit met het vakantiegevoel in haar maag, niet het vakantiegevoel van de branche zelf, nee, dat van de consument. Is er nauwelijks. Ja, wel vakantiebehoefte, hou op zeg, maar bij een behoefte hoort ook een gevoel. Nu is het alleen maar naar de sneeuw en naar de zon, graag zo ver weg mogelijk. Maar die sneeuw ligt érgens, de zon schijnt érgens, en de reisbranche wil graag dat de consument daar iets bij voelt. Is iets anders dan behoefte.
Meest gelezen
-
PREMIUM
‘Ik hoorde voor het eerst over de citotoets. Ik was verbaasd. Zo ken ik jullie niet!’
-
PREMIUM
‘De sneeuw gooide roet in hun eten, dus moesten ze toch naar binnen’
-
PREMIUM
‘Als er Ranja was gemaakt voor te veel mensen, was het allemaal minder’
-
PREMIUM
Ineens werd ik op mijn wenken bediend: ‘Ze dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje’
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Als we later op deze tijd terugkijken, zal deze gang van zaken in het rijtje ‘onzinnigheden’ komen te staan
-
PREMIUM
Paar keer was er al op mijn schermpje verschenen dat de simkaart er niet in zat. Ik denk niet dagelijks aan de simkaart, maar snap dat die erin moet
-
PREMIUM
Een thuiscoach? Geef mij maar een kantoor van de bank met lelijke planten en meubilair uit een tijd die niemand heeft meegemaakt
-
PREMIUM
Hoe graag deze figuren ook redders willen zijn, in wezen zijn het ordinaire jagers op zoek naar prooi om te kunnen misbruiken
-
PREMIUM
‘Als er Ranja was gemaakt voor te veel mensen, was het allemaal minder’
