Terwijl een vrouw vertelt over een parmantig vogeltje, kijk ik naar mijn natuur: de honden en hun baasjes
column thomas verbogtDoordat veel hondenbezitters gebruikmaken van onze autovrije straat, neem ik meer kennis van hun leven dan voorheen. In hun hoedanigheid van hondenuitlater dus, van de rest weet ik niets. Sommigen beginnen me vertrouwd te worden, bijvoorbeeld de vrouw die een tas om zich heen heeft gesnoerd.
Delen per e-mail
In de halsband van haar vreesachtige hond zitten rode en groene lichten die aanstaan wanneer het donker of schemerig is. De zeer besnorde man die intens uit is op contact. Het verlegen meisje op altijd nieuwe sportschoenen.
Mijn favoriete onderdeel van ‘Vroege Vogels’ is wanneer luisteraars vertellen wat hen verrast heeft in de vrije natuur. Ze zien wat groeien, bloeien of vliegen. Prettig is dat
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Column Thomas Verbogt
Het is te hopen dat Segers na zijn judaskus volhardt in zijn rol
Er wonen best veel mensen in Den Haag, ook dames en heren, maar als we het over de dames en heren in Den Haag hebben, bedoelen we de politici, vooral de prominente. Uit hun contacten met de media blijkt dat ze nu eerst rust willen, de heer Hoekstra heeft het over afkoelen. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Als ik geklaag hoor over beperkingen en vaccinatiesnelheid ga ik op volle kracht aan de broekenwinkel denken
Lang geleden dat ik gekampeerd heb. Van die vakanties herinner ik me dat ik enorm kon mijmeren over mijn eigen bed, een douche die alleen voor mij was, en een simpele fauteuil waarin je een boek kon zitten lezen, zonder dat er de hele tijd mensen voorbijliepen met een toiletrol onder de arm en ook nog uit op een praatje. -
PREMIUM1
Tijdens ieder journaal kijk ik de andere kant op bij beelden van het vaccineren
In ieder journaal zien we beelden van een vaccinatiecentrum, in binnen- en buitenland. Die worden later in een actualiteitenprogramma herhaald. Soms zijn het andere beelden, uit een ander vaccinatiecentrum. -
PREMIUMColumn Thomas Verbogt
Er zijn meer mensen die niet schaatsen, ik bijvoorbeeld, niet uit principe, maar mijn lichaam weet zich geen raad met een glad oppervlak
De Koninklijke Nederlandse Schaatsbond heeft ook een afdeling die sectie Natuurijs heet. Uiteraard heeft die sectie een voorzitter. Ik las een interview met hem. Hij schaatst zelf niet, wat je opmerkelijk zou kunnen vinden, maar dat moet uiteraard kunnen. Er zijn meer mensen die niet schaatsen, ik bijvoorbeeld, niet uit principe, maar mijn lichaam weet zich geen raad met een glad oppervlak, zo simpel is het. Zou niet in me opkomen voorzitter te worden van de sectie Natuurijs. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik hóórde mezelf zeggen dat het beter was geweest als de versoepeling ná Koningsdag was ingegaan
Nog even. Dat zeggen we deze dagen vaak tegen elkaar: nog even. Zo vaak dat ik niet meer weet hoe ik erbij moet kijken. De versoepeling, daar gaat het dan over. Net alsof die het begin is van een nieuwe tijd. Misschien is dat ook even zo, maar hoe lang duurt het voordat we die weer als de normaalste zaak ter wereld beschouwen?
-
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ze zit achter de kassa van de supermarkt, middelbaar en altijd licht woedend
Op haar onderarm zijn drie bloemen getatoeëerd, een rode, groene en blauwe, net bloemen uit een kleurboek voor kinderen. Dat moet je erbij zeggen, want er zijn ook kleurboeken voor volwassenen die gaan zitten kleuren om tot rust te komen. Daarin zagen de bloemen er waarschijnlijk wat avontuurlijker uit. -
PREMIUMCOLUMN THOMAS VERBOGT
‘Als er Ranja was gemaakt voor te veel mensen, was het allemaal minder’
Gisteren heette mijn column ‘Ranja’. Vind ik een geruststellend woord waarvan ik dacht dat het stilletjes en tragisch aan het verdwijnen was. -
PREMIUMcolumn Thomas Verbogt
Het plan is anticonceptie in het voer van duiven te doen. Als het werkt, ben ik bang dat deze gang van zaken elders wordt overgenomen
Lelijke plekken kunnen me fascineren. We leven in een prachtig land, maar er zijn veel lelijke plekken, wat niet erg is, want daardoor worden de mooie nog mooier. Als ik op een lelijke plek sta en om me heen kijk, zoek ik altijd naar iets waardoor die plek wat minder lelijk is.