Zullen we naar de horizon fietsen? En terugkomen als alles voorbij is?
column thomas verbogtHet woord avondklok kan ik niet meer horen. Ik klaag er verder niet over, want klagen is niks. Wel vind ik het psychologisch weer handig aangepakt, dus om die tussen 20.30 en 04.30 uur te laten gelden. Half 9 is tóch iets anders dan 8 uur, kan het moeilijk uitleggen, het is intuïtief.
Delen per e-mail
Hetzelfde geldt voor half 5. Toen ik nog onstuitbaar sociaal was en jong en vond dat alles, maar dan ook alles intens gevierd moest worden, vond ik 4 uur net iets te vroeg om naar huis te gaan. Half 5 was redelijk. Meestal bleek dan ook alles echt óp, om 4 uur was dat nog niet helemaal duidelijk.
En dan in je eigen huis komen waar ergens je bed staat, maar dat is nog even ver weg. Eerst nog ééntje en naar iets stemmigs luisteren, Leonard Cohen, Townes Van Zandt
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Thomas Verbogt
Uit huis verdreven kerstbomen altijd een wat tragische uitstraling
Hier stonden eergisteren al behoorlijk wat kerstbomen op straat. Hoe zat het ook alweer? Moest het niet vandaag? Op Driekoningen? Ik vond het zondag wel mooi geweest. Ineens is zo’n boom een obstakel dat er met al die versiering aanstellerig uitziet. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Misschien is insecten eten over niet al te lange tijd de normaalste zaak van de wereld
De gele meelworm is geen gezellig toponderwerp, maar binnenkort mag die gewoon op tafel. De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid heeft dat zo bepaald. Ik weet niet of de gele meelworm kan denken of iets wat daarop lijkt, maar het diertje zal er dan van opgekeken hebben: paar duizend jaar keek de westerse beschaving er behoorlijk op neer en nu zegt een deftige autoriteit als de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid dat die houding onzin was. Er zijn zelfs experts die met hart en ziel beweren: ,,Het is gewoon een uitstekend product.’’ -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ze dansten gul het nieuwe jaar in, het was net alsof ze het zo geoefend hadden
Het moet een beter jaar worden. Dat hebben we tegen elkaar gezegd. Alsof we het een beetje belóófden. Was in ieder geval fijn het samen te hopen. En áls het een beter jaar is geworden: wat dan? Wat hebben we meegenomen van een jaar dat beter had moeten zijn dan het was, het jaar dat ons onbarmhartig overviel. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik hoorde Henk Krol de samenleving vergelijken met mayonaise die je zelf maakt
Het is niet in orde, maar ik begin licht lijsttrekkermoe te worden, zeker als ze niets zeggen terwijl ze toch aan het woord zijn. Of een slap grapje maken waar de interviewer of presentator dan ook om moet lachen, hahaha. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik verlies de controle. En dan gebeurt het : de mensen om me heen applaudisseren
Het openbare leven heeft al enige tijd zo’n beetje alle dynamiek verloren die het aantrekkelijk en tintelend maakt. Liever heb ik het nooit over het weer, want dat is er en dat is wel genoeg, maar nu zorgt het voor solidariteit. Hoeven we geen woorden aan vuil te maken. Die overkomt ons.
-
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Ik hoor nét iets te veel en intens over winterweer praten, maar dat is begrijpelijk, we snakken naar dat soort vreugde
Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we ‘het medisch rondje’: iedereen praat hooguit drie minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en verwacht verval. Daarna klaar en de komende uren niet meer. -
PREMIUMcolumn thomas verbogt
Dat lekken kan dus tactiek zijn en is een vast punt op de agenda van het crisisoverleg: ‘Dames en heren, wie lekt er?’
Nog voordat zondag het crisisoverleg op het Catshuis is afgelopen, weten we allemaal wat er min of meer besproken is en besloten. Zo gaat het altijd. Moet dus een functie hebben. Een psychologische. -
PREMIUMcolumn Thomas Verbogt
Er was een Tupperwareparty bij ons thuis, mijn moeder had een stuk of tien vriendinnen uitgenodigd en was licht nerveus
Soms verdwijnt er iets waarvan ik niet wist dat het nog bestond. Gisteren las ik over het einde van de Tupperwareparty. Zeker ruim vijftig jaar niet meer aan gedacht, terwijl ik waarschijnlijk wel van die plastic bakjes in huis heb. Ze zijn voor in de ijskast, maar het kan best zijn dat er een op een verre plek op zolder staat, vol spijkers of dingetjes die ik niet kan benoemen.