Frank Norbert Rieter: Ik heb de actieradius van een huismus

,,Tot anderhalf jaar geleden zat ik in een poëzieclub waarmee we vaak in café Trianon kwamen. De plek die A.F.Th. van der Heijden in zijn boek Vallende ouders begin jaren tachtig noemde. Als ik tegenwoordig al in een café kom, is het daar. Vroeger schreef ik wel in cafés, maar inmiddels schrijf ik eigenlijk altijd thuis. Ik heb de actieradius van een huismus.’’

,,Ik sport niet, maar bewegen vind ik wel belangrijk. Dus ik wandel vaak. Wandelen zet je lichaam in beweging en het reinigt de geest. Samen met mijn man Mel loop ik 's avonds vaak een blokje om, maar soms ook op zondagochtend om zeven uur 'sochtends. Naar de Kopse hof bijvoorbeeld, of door het Goffertpark, dat is prachtig.’’

,,Ik houd enorm van creatieve dingen doen: leuke dingen bedenken, maken én organiseren. Er zit wel een gezelligheidsscheiding tussen mijn werk en privé, maar mijn creativiteit botvier ik ook op mijn werk als manager. Managen is immers een artistiek proces: out of the box denken om tot goede oplossingen te komen.’’

,,Samen met Mel en een goede vriend heb ik theatergroep Augustus opgericht. Ik speel, regisseer, schrijf én produceer toneelstukken. We maken muziektheater: we bedenken een origineel verhaal, maar steken bestaande muzieknummers in een nieuw jasje door ze te vertalen. Zo vertaalde ik teksten van Joan Baez, Corky and the Juice Pigs en Stephen Lynch. Soms schrijf ik liedjes: onder anderen voor de Nijmeegse multi-instrumentalist Rood Adeo.’’

,,Ik speel zelf geen instrument, ik heb een blokfluittrauma! Elk jaar ga ik met een vriend naar de opera en ik heb een uitgesproken muziekvoorkeur voor Tom Waits. Maar ik houd ook van obscure Duitse zangers uit het interbellum en moderne pop.’’

,,Al meer dan tien jaar organiseren we Wie-is-de-mol-weekenden. Ik ben fan van het concept, maar stiekem vind ik het nóg leuker om zo'n tweedaagse te organiseren. Daarnaast geven we ook moorddiners. We nodigen vijftien vrienden uit en dan draait de avond om geïmproviseerde tafelconversatie. Onze gasten moeten een moordmysterie oplossen en per gang krijgen ze instructies. Van tevoren weet je bijvoorbeeld dat je een gravin van Russische adel in 1921 aan de Côte d'Azur speelt. Zo'n avond vergt minstens 40 uur schrijfwerk, de meeste tijd zit in het plot.’’

,,Ik ga maar een paar keer per jaar naar de bioscoop, doorgaans voor een specifieke film. Zo tel ik af naar Blade Runner 2049. Ik ben een groot liefhebber van regisseur Ridley Scott, en van Terry Gilliam. Na zeventien jaar komt zijn film The Man Who Killed Don Quixote binnenkort hopelijk uit. Af en toe doen Mel en ik mee met het 48 HourFilmProject: met acht man maken we binnen 48 uur een film.’’

,,Ik lees vooral op vakantie. Op mijn nachtkastje ligt de dubbelbiografie van Bordewijk en zijn vrouw, en de volgende wordt een verzamelbundel van Nederlandse fantasy-auteurs: Ganymedes 17. Ik kom graag in Londen om obscure, antiquarische fantasy te kopen. Zoals Prince Alcouz and the Magician van Clark Ashton Smith.

,,Mijn moeder is Italiaans en mijn vader komt uit Brabant: van twee kanten ben ik behept met het 'eten-is-belangrijk-gen'. We gaan eigenlijk nooit uit eten, want Mel kampt met allergieën, maar we houden erg van koken. Zeker als we mensen over de vloer hebben, kunnen we de hele dag in de keuken staan. Het leukste is een groot wildgebraad: een reebout, zwijnenbout of een schouder. We gebruiken zo'n ouderwets kookboek uit 1950 en gaan vooral uit van: wat hebben ze, en wat kunnen we ermee? Ons favoriete rondje doen we op zaterdagochtend vroeg: langs de Ekoplaza én de biologische markt aan het Kelfkensbos.’’