Jelle Nijdam: 'Het competitieve zit er nog altijd in'

,,Mijn doelstelling is om lang gezond te blijven. Sport is gezond en het blijft toch altijd een beetje mijn passie. Wielrennen kan ik goed dus dat blijf je dan doen. Ik probeer elke dag op de fiets te zitten. Dat lukt niet altijd, maar ik fiets zeker vier keer per week. Vaak samen met een vriend. Het hoeft niet lang te zijn. We fietsen wel hard. Een rondje van 45 kilometer doen we in een uur en een kwartier. Het competitieve zit er nog altijd in. Ik ben niet van het rustig peddelen met de handjes op het stuur. Als ik tot rust wil komen, dan ga ik wel met de hond wandelen in het bos.’’

,,Het was een uitstekende keuze om hier te komen wonen. Doetinchem is een stad, maar heeft toch ook veel van een dorp. En om te fietsen heb je bijna nergens een betere omgeving dan hier. Ik kom uit Brabant (Zundert, red.). Daar is het ook mooi. En Limburg is natuurlijk prachtig. Maar vanuit Doetinchem kun je alle kanten op om een paar klimmetjes te pakken. Je hebt het Montferland vlakbij. Daar ligt een geweldige mountainbikeroute die constant op en af gaat.

Met twintig minuten ben je op de Veluwe of in het Reichswald. Of je maakt een ronde richting Vorden, Ruurlo en Borculo. Daar is het ook schitterend.’’

,,Ik ga wel eens uit eten, maar ik ben niet iemand van die kleine liflafjes. Als ik naar een restaurant ga, wil ik een goed bord vol eten. Dat is een beetje wielrenners eigen. Een goed bord met spareribs of een biefstuk. Het liefst een T-bone van 750 gram. Of een grote hamburger speciaal.

Wat tegenwoordig helemaal in is, dat er 38 soorten tapas langskomen, dat is niet aan mij besteed. Daar ben ik te ongeduldig voor. Dan zit er altijd iets tussen dat heel lekker is en waar ik heel veel meer van wil hebben, maar dat krijg je dan op een theelepeltje aangeboden.’’

,,Het is misschien een beetje saai, maar ik ben geen kroegtijger. Nooit geweest ook. Vaak schiet kroegbezoek erbij in. Als andere mensen vrij zijn, moet ik werken. Met de collega's van het werk gaan we wel een paar keer per jaar de kroeg in. We weten vooraf nooit welk café. In Doetinchem zijn genoeg barretjes.’’

,,Begin dit jaar ben ik hier voor het eerst in het theater geweest. Naar Wie steelt mijn show? van Paul de Leeuw. Daar was ik voor uitgenodigd. Het culturele is niets voor mij. In de bioscoop kom ik ook nooit. Al is dat omdat je op Netflix alles kunt vinden. Films van Quentin Tarantino vind ik goed. Sinds ik Kill Bill 1 en 2 heb gezien, kijk ik uit naar een derde deel.’’

,,Ik volg de wielersport nog steeds op de voet. In de winter het veldrijden en straks beginnen de voorjaarsklassiekers weer. Ook mooi. En uiteraard de Tour de France. Dan komt het goed uit dat ik veel 's avonds werk. Al zit ik 's middags niet van start tot finish te kijken, hoor. De laatste twintig kilometer zet ik de televisie pas aan.’’

,,Ik houd van blues. De nieuwe cd van de Rolling Stones vind ik goed. En ik luister graag naar de muziek die wij hoorden toen we eind jaren zeventig en begin jaren tachtig naar de discotheek gingen. The Trammps, Diana Ross, Divine. Dat blijft toch hangen. Als ik dat soort muziek hoor, dan word ik vrolijk. Ik ben geen concertganger, maar ik moet ooit nog naar de Rolling Stones of naar ACDC. En ik wil nog eens naar de Zwarte Cross.’’

,,We gaan elk jaar naar het Lago Maggiore in Italië. Ik kom daar al twintig jaar op een camping in het dorpje Cannobio, vlak over de Zwitserse grens. Je krijgt daar een mediterraans gevoel. Het is er rustig en een mooiere en schonere camping kun je bijna niet wensen. We kennen daar zo ongeveer iedereen. Het is een reünie van tweeënhalve week. Soms denk je er wel eens over om iets anders te gaan doen, maar als we daar weggaan boeken we toch weer voor het volgend jaar.’’