Boekpresentatie
"Als eerste proeve van bekwaamheid, bracht ik via Literair Productiehuis Wintertuin, sinds een jaar of drie mijn literair agent, een bundel met korte verhalen uit. Een zogenoemd chapbook, een kleine publicatie waarin schrijvers een voorproefje geven van hun talent. De presentatie was in het zwembad van het Belvoir Hotel waar de wanden surrealistische, Dali-achtige muurschilderingen hebben. Bij het wegsterven van de laatste toon van het James Bondmuziekje, doopte ik mijn bundel in het water. De volgende keer lijkt het me wel wat om mijn verhalen door de intercom van de trein of een groot warenhuis te vertellen. Ik weet alleen niet of mensen daar op zitten te wachten."

Boekwinkel
"Ik kom graag bij Antiquariaat Van Hoorn in de Houtstraat in Nijmegen. De boeken daar zijn allemaal tweedehands. Je blijft ontdekken. Een paar jaar geleden ontdekte ik dat je elke boekenkast kunt openen, en dan staat er nóg een kast vol boeken achter. Geweldig."

Op 't nachtkastje
"Op het moment lees ik The Collected Stories van Lydia Davis, de koningin van het korte verhaal. Het is fascinerend hoe ze steeds de vorm van het korte verhaal heruitvindt. Zo schreef ze Mr. Burdoff's visit to Germany waarbij de tekst meer op een synopsis lijkt, dan op een volledig verhaal.

Favoriete plek
"Mijn vrouw Renske en ik schreven onze scripties in Berlijn. We hebben er een paar maanden gewoond. Ik ben groot fan van het voormalig vliegveld Tempelhof, dat in de jaren na de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt als luchtbrug tussen West-Berlijn, gelegen in Oost-Duitsland, en West-Duitsland. Het is nog steeds één groot, geasfalteerd park. Je kunt daar fietsen over een landingsbaan. Hoe cool is dat!?"
"In Nijmegen bezoek ik graag het kunstwerk van Jordan Artisan bij de voormalige Honigfabriek. Het langgerekte, witte meubel staat op een plateau aan de Waal. Wat ik er leuk aan vind, is dat je er niet alleen naar hoeft te kijken, maar het ook mag gebruiken. Wanneer ik met mensen een rondje loop, neem ik ze bijna altijd even mee naar deze zitsculptuur.

Schrijversritueel
"Ik schrijf graag, maar ermee beginnen is een drempel. Ik kan het uren uitstellen. Om het schrijfproces op gang te helpen, heb ik trucjes ontwikkeld. Ik zet bijvoorbeeld mijn kookwekker op 30 minuten. Als alles wat ik in die tijd schrijf, stom is, hoef ik niet door te gaan van mezelf. Ook wandel ik, als ik echt vast zit, langs de Waal, van brug tot brug. Dat gebeurt zo'n drie keer per week."

Digitaal wandelen
"Het verhaal Middernachtlopen, waarmee ik de Opium Verhalenwedstrijd won, gaat over een reis op Google Streetview. Ik wandel graag door digitale straten. Zo ontdekte ik laatst een plaatsje genaamd Limonade, zo'n 100 kilometer van mijn geboorteplaats in Haïti. Het is supervet dat je gewoon overal kunt lopen. Ik moet toegeven, dat het opnieuw een voorbeeld is van het uitstellen van mijn schrijven, haha."

Taaldingetjes
"Ik speel graag met taal. Op mijn Facebookpagina of mijn website Wodkanademosterd.com plaats ik woordspelingen als 'Take it or lieverd' en 'Geen woorden, maar dadels' en eenwoordgedichten als 'Zelfspotlight'. Ik krijg een geluksgevoel van het bedenken van een neologisme.
"Met mijn vrouw verzin ik vaak koosnaampjes. Ze wilde me eens langspeelplaatje noemen, maar zei per ongeluk 'langslaapspeeltje'. Een prachtig woord!"

Stiftdichten
"Tegenwoordig ben ik aan het stiftdichten. Ik scheur een vel met tekst uit een catalogus of tijdschrift, het liefst met een plaatje erbij. Vervolgens kijk ik welke woorden bij elkaar passen en stift ik de rest weg. De witte lijn tussen de woorden geeft de route van het gedicht aan. Zo houd ik een klein kunstwerk over. Het is best een sport, want er moet iets van samenhang inzitten. Het kan ook met de krant en dit interview."