Een krat op een fiets, dat willen we liever niet

Niemand die me verteld had dat de krat van nu de bagagedrager van vroeger is. Ter verontschuldiging, het was ergens in de vorige eeuw dat ik voor het laatst op een fiets zat. De enige tweewieler die ik nog wel eens zie, is die van mijn zoon en die heeft nog een bagagedrager. Heb maar niet geprobeerd om hem uit te leggen wat een spin is.

Die kratjes zijn dus blijkbaar te breed voor de fietsenstalling. Waardoor de school liever niet heeft dat leerlingen een fiets met een krat meenemen. Want dan komen de gewone fietsen er een beetje bekaaid af. Staan er straks leerlingen aan de kant. Statusstrijd in het fietsenhok.

Wel een mooie opmaat naar de grotemensenwereld waar automobilisten het recht van de sterkste botvieren in de parkeergarage. Je kent dat wel, wanneer de laatste plek weer eens onbereikbaar is omdat iemand met een veel te grote auto die heel erg iets aan het compenseren is, besluit om zijn buitenboordmodel voertuig gewoon over twee parkeervlakken uit te smeren.

Gelukkig is er meestal wel een plekje te vinden op de parkeerplaats bij het werk. Blijft het bij wat hoofdschuddend bekijken van busjes die veel te ver op de weg staan en auto’s die opzichtig buiten de lijntjes kleuren. Soms heb ik wel eens zin om een briefje onder de ruit te stoppen. Iets van ‘parkeren kun je leren’. Maar dat is toch meer een actie voor in het fietsenhok.