EDE - Daniël Veenendaal stond ruim een jaar langs de kant. Na een kruisbandblessure dit keer. De voormalig aanvoerder van DTS Ede gaat nu aan de slag bij Blauw Geel’55.
Het gaat er niet om hoe vaak je valt, het gaat erom hoe vaak je weer op staat. Veenendaal (31) kende flink wat fysieke tegenslag als voetballer van DTS Ede en Kampong. I
n de laatste zes jaar werd de voormalig aanvoerder van de Edese eersteklasser vier keer geopereerd: aan zijn schouder, twee keer aan zijn rechter nier en vorig jaar aan zijn voorste kruisband. Om gek van te worden, maar Veenendaal knokte zich steeds weer terug.
,,Ik ben niets anders gewend”, begint Veenendaal. ,,Steeds terugkomen van blessures. Toen ik vorig jaar mijn voorste kruisband afscheurde tijdens een wedstrijd met Kampong, bereikte ik het dieptepunt. Het werkt zó demotiverend. Per blessure brokkelt er steeds motivatie af, maar leer je het te accepteren.”
Een week voor de lockdown mocht Veenendaal weer het veld op, na ruim een jaar lang revalideren. ,,In de hoop aan het einde van het seizoen nog wat minuten mee te pakken.”
Fysiotherapeut
Kampong stond aan kop in de tweede klasse B. Veenendaal was er bezig aan zijn derde seizoen; eerst twee jaar als voetballer, en vanwege zijn blessure in jaar drie als fysio van het eerste elftal. ,,Zo bleef ik actief betrokken bij de ploeg.”
De eerste twee seizoenen na zijn overstap in 2017 van DTS Ede naar Kampong, eindigde de Edenaar als tweede. Twee keer greep Kampong in de nacompetitie naast promotie naar de eerste klasse. Dit seizoen was het dus goed op weg. ,,Maar net toen ik het veld weer op mocht, zat het seizoen er dus op, bleek al snel.”
Voor de club pakte het nog goed uit. Op basis van het puntengemiddelde promoveerde de club naar de eerste klasse. Daarin moet Kampong het doen zonder Veenendaal. Hij kiest voor een – in de Edese voetbalwereld – opmerkelijke overstap.
Rivaliteit
,,Ik ben benieuwd naar de reacties als dit verhaal geplaatst wordt, maar ik ga bij Blauw Geel’55 voetballen. In een vriendenteam, datwel. Ik kan me nog herinneren dat ik met DTS in 2013 tegen Blauw Geel’55 voetbalde, in de eerste klasse. Er is altijd wel wat rivaliteit geweest tussen de clubs, maar inmiddels zie ik dat minder. In de jeugd was dat meer het geval, maar op een gegeven moment verwaterd dat wel. Althans, bij mij dan.”
Per blessure brokkelt er steeds motivatie af, maar leer je het te accepteren
Daniël Veenendaal
Veenendaal is al lang blij dat hij straks weer kan voetballen. Omdat hij in Arnhem woont, wilde hij dichter bij huis voetballen. Zijn teamgenoten van Blauw Geel’55 3 krijgen er een topfitte voetballer bij. ,,Door mijn werk als fysio en locatiemanager bleef ik de laatste maanden erg fit." Bovendien ben ik fanatiek aan het mountainbiken, crossfitten en boksen. Het is niet zo dat ik aan het afbouwen ben.”
‘Kampioensjaar was geweldig’
Daniël Veenendaal speelde meer dan 150 wedstrijden voor de hoofdmacht van DTS Ede, waar hij ook zijn gehele jeugd voetbalde. Hij debuteerde in 2010 voor DTS Ede 1.
In het seizoen dat DTS Ede in de nacompetitie DOVO uit de hoofdklasse schoot. ,,Mijn aandeel was niet groot, maar dat was wel één van de hoogtepunten die ik bij DTS Ede meemaakte.”
Zijn mooiste herinnering? ,,Het kampioensjaar 2011-2012 was geweldig. In de laatste wedstrijd – uit bij SDV Barneveld – hadden we genoeg aan een punt. Als SDV Barneveld zou winnen, waren die ploeg kampioen. Het werd 1-1.”
Met de titel op zak, promoveerde DTS Ede naar de hoofdklasse. ,,Ook dat seizoen was prachtig om mee te maken, ook al degradeerden we vrij kansloos met slechts dertien punten uit 26 wedstrijden. Maar ik heb genoten van de uitwedstrijden bij de amateurs van Ajax en bij Quick Boys.”
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
0 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageer