Een goed gevoel bij een ‘doordeweekse’ zondag

Haar ogen zijn nog dik van de slaap. Rochelend komt er een vriendelijk ‘Goedemorgen’ uit, direct gevolgd door een hoestpartij waarmee ze bij het NK burlen in de hoogste regionen geëindigd zou zijn. Iets in mij zegt dat ze zaterdagnacht flink heeft gefeest.

Deze middag start het nieuwe seizoen van de Formule 1, dus vrees ik dat dit van invloed zal zijn op de drukte in het café. Niets blijkt minder waar! Het café is meer dan goed gevuld en de sfeer is echt zondags: ontspannen en gemoedelijk. 

Het valt me op dat iedereen met iedereen aan de praat is en dat er geen gebruik gemaakt wordt van telefoons, zelfs niet om te kijken hoe Max het er vanaf brengt. Als we het café op het einde van de dag gaan afsluiten, zijn onze gasten alweer naar huis en zal het eerdergenoemde feestnummer wel weer in bed liggen. 

Over katers gesproken... De fans van onze eerste wereldkampioen zullen er aan de race in ieder geval eentje overgehouden hebben. Maar hoe je het ook wendt of keert: we houden aan deze gewone ‘doordeweekse’ zondag allemaal een goed gevoel over. Het meisje kan terugkijken op een prachtig feest, de racefans hebben ondanks de uitslag een mooie strijd gezien.

Hoe anders is het aan de andere kant van Europa. Geen vrijheid om over straat te lopen zoals je dat zelf wil, geen vredige sfeer in cafés of waar dan ook, en al helemaal geen kip die zich nu druk maakt over de prestaties van nationale sporthelden.

Deze oorlog raakt dan misschien de hele wereld, maar Oekraïne is erdoor getroffen.