Dik Kusters wil de laatste restjes van het Waallandschap redden met verf en inkt
VARIK - Al maakt hij af en toe ‘ruimtelijke uitstapjes’, het is het Waallandschap dat in het hart gebakken zit. ,,Ik schilder vooral wat er nog van over is", aldus kunstenaar Dik Kusters.
Delen per e-mail
Dik Kusters (1952) legt graag de schoonheid van het Waallandschap vast. Vanwege het fascinerende spel tussen land, licht en water, maar ook omdat hij ‘de laatste restjes’ wil vereeuwigen. Want: ,,Dit landschap wordt sluimerend weggesaneerd.”
Zijn wieg stond in Ophemert en hij groeide op nabij de Waal. ,,Als jonge jongen struinde ik al door de uiterwaarden. Ik zocht er naar kievitseieren, ging er zwemmen, vissen.”
Huisschilder en leraar
Na de basisschool ging Kusters naar de LTS , waar hij zich tot huisschilder bekwaamde. ,,Het was een leraar, die onderweg zei: ‘jij kunt veel meer’. Dus na school ging in aan de slag als huisschilder, maar ook met allerlei avondstudies.”
Als finishing touch ging hij naar de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg. ,,Zo behaalde ik ook de akte, waarmee ik les mocht geven in tekenen, schilderen en handvaardigheid. En ik keerde terug op de LTS: oud-leraren werden collega’s.”
Kusters werd docent, aansluitend locatieleider op de praktijkonderwijsafdeling van het Tielse Lingecollege en zou dat tot zijn pensioen blijven. Toch, ‘de kunst’ werd nimmer op een lager pitje gezet. ,,Docentschap was een vorm van onderhoud. Maar kunst moest én moet.”
Ik ben nooit iemand geweest die zichzelf op de borst klopt met ‘kijk mij de kunstenaar
Na de academie exposeerde hij sporadisch. Maar zichzelf ‘verkopen’, zat niet in de nog altijd bescheiden Kusters, die ook zelf zegt: ,,Ik ben nooit iemand geweest die zichzelf op de borst klopt met ‘kijk mij de kunstenaar’.”
Toch, door zich medio jaren tachtig aan te sluiten bij Kunststichting Neerijnen, leerde hij menig ander kunstenaar kennen en werd exposeren frequenter. Bij de kunstclub zat onder andere ook ‘meester’ Willem den Ouden.
Geïnspireerd door Willem den Ouden
,,Mensen zeggen vaak: ‘jouw landschappen zijn geïnspireerd op die van Den Ouden hè?’ Maar dat is het niet. Het is het Waallandschap van Den Ouden, maar het is ook mijn landschap en we hebben ieder ons eigen handschrift.”
Kenmerkend voor het handschrift van Kusters is onder meer de altijd lage horizon:,, Je moet je hand voor land en water kunnen houden en daarna verdrinken in de lucht.” Ook maakt de in jaren negentig in Varik neergestreken kunstenaar opvallend groot werk.
Inkt spatten met tandenborstel en horrengaas
,,Doorgaans zijn aquarellen 30 bij 40 centimeter. Soms maak ik van die kleintjes, maar die van mij zijn vaak veel groter. Ik heb behoefte het landschap uit te drágen.” Daarnaast zijn Kusters’ ‘transparante facades’ karakteristiek, waarmee hij ‘bomen achter bomen’ realiseert door airbush-inkt te 'spatten’ met tandenborstel en horrengaas.
tekst loopt door onder de foto
Het Waallandschap: Kusters kan er vol passie over vertellen. ,,Die interactie tussen land, licht en water: adembenemend. En bij komend en gaand hoog water krijg je dat prachtige, meanderende water over de uiterwaarden en zie je in plassen de weerspiegeling van de lucht.”
Kusters vertaalt zijn geliefde landschap verfijnd, maar aanschouwt tegelijkertijd de ‘verloedering’.
Het lyrische is weg, de Waal begint steeds meer een snelweg te worden.
,,Het lyrische is weg, de Waal begint steeds meer een snelweg te worden. Toen ze een eeuw geleden de Waal begonnen in te dammen, begon ook de industrialisatie en de laatste 15 jaar gaat die wel heel erg hard. Zolang de mensheid economisch wil groeien, gaat ook de verloedering van het landschap voort. Ik leg de schoonheid van het Waallandschap vast, maar eigenlijk vooral wat er nog van over is. De laatste restjes.”
Twintig landschappen en een serie ‘uitstapjes’
Dik Kusters exposeert deze zomer op twee naast elkaar gelegen locaties in zijn eigen woonplaats Varik. De Oude School is ingericht met twintig van zijn Waallandschappen, veelal recente werken. Daarnaast toont hij in De Dikke Toren acht van wat hij zelf ‘uitstapjes’ noemt: ruimtelijke objecten, die veelal abstract en met metaforen doorweven zijn.
Op één object na: een figuratief beeld van de in februari 2020 overleden Corry Derksen: een kunstminnende dame, die veel voor Varik en in het bijzonder De Dikke Toren heeft betekent. De expositie in de toren is dan ook opgedragen aan Derksen. Beide tentoonstellingen zijn tot en met 20 september elke zondag van 13.00 tot 17.00 uur te bezichtigen, evenals stokerij Lubberhuizen, die in het gerestaureerde brandweerhuisje (naast de toren) is gevestigd.
Voor meer informatie: dikkusters.nl, oudetorenvarik.nl en stokerijlubberhuizen.nl.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
En weer ging het in Waardenburg mis: vijf man aangehouden
WAARDENBURG _ En wéér is het mis gegaan tijdens de jaarwisseling in Waardenburg. Een groep van zo'n honderd vooral jongere mensen bekogelde hupverleners met zwaar vuurwerk. De Mobiele Eenheid moest er diep in de nacht aan te pas komen om de hulpverleners te beschermen. -
PREMIUM
Liever niet heien: damwanden worden om schade te beperken in de Waaldijk getrild
WAARDENBURG/HELLOUW - Om schade aan woningen te voorkomen worden in de Waaldijk geen damwanden geheid. Het kost meer geld, maar Waterschap Rivierenland kiest voor het in de dijk drukken van de damwanden met trilblokken. -
de vrijwilliger Nicole zet zich in voor Volksuniversiteit: ‘Je kunt bijvoorbeeld een kook- of filosofiecursus volgen’
In Rivierenland zijn duizenden vrijwilligers onmisbaar. ‘De Gelderlander’ zet ze in de schijnwerpers. Deze keer Nicole Mol uit Culemborg die actief is voor de Volksuniversiteit West Betuwe: ,,Als je een goed idee hebt, kan er heel veel.” -
Alternatieve nieuwjaarsduik van familie Fiolet in Gellicum
GELLICUM - Geen traditionele nieuwjaarsduik dit jaar in Gellicum. Maar de familie Fiolet aan de Lingedijk was vrijdagochtend niet voor één gat te vangen. ,,We bestelden enkele weken geleden twee van de 25.000 Unoxblikken met Noordzeewater voor een alternatieve nieuwjaarsduik”, vertelt Patrick Fiolet. ,,We hebben vandaag de inhoud van die blikken boven de hoofden van onze zonen Max en Floris uitgestort. En daarna sprongen we met ons gezin in de Linge.” -
Ook de boa's in West Betuwe hebben nu een bodycam
GELDERMALSEN - De buitengewoon opsporingsambtenaren (boa’s) van de gemeente West Betuwe gaan sinds de jaarwisseling op pad met bodycams. Die dragen bij aan de veiligheid van de boa’s, de mensen die ze aan moeten spreken en omstanders, stelt de gemeente. In Tiel, Culemborg en Neder-Betuwe hebben de boa's ze ook.
-
de vrijwilliger Cees is molenaar in Buren en Beesd: ‘Een molen gaat pas leven als je hem deelt met mensen’
In Rivierenland zijn duizenden vrijwilligers onmisbaar. ‘De Gelderlander’ zet ze in de schijnwerpers. Deze keer Cees de Jong uit Beesd. -
PREMIUM
Vijf jaar nadat ze hersenbloeding opliep door politiegeweld, krijgt Saskia gelijk: ‘Ik ben afgeschilderd als een leugenaar’
GELDERMALSEN - Saskia van Kessel uit Geldermalsen werd nooit meer de oude na een hersenbloeding. Die liep ze op, zegt ze, door politiegeweld. Na vijf jaar strijd erkent het gerechtshof dat véél mis is gegaan. -
PREMIUM
Jolanda bindt strijd aan met zwerfafval: ‘Niet de bedoeling dat wij jarenlang andermans vuil opruimen’
OPIJNEN - Weg met het zwerfvuil, om te beginnen in de gemeente West Betuwe. Jolanda van Zonneveld uit Opijnen is de bewustwordingscampagne ‘Zonder natuur geen toekomst’ gestart. Die attendeert mensen op hun verantwoordelijkheid in de strijd tegen zwerfvuil.