De nabestaanden van gefusilleerden en een lid van het 4/5 meicomité bij het oorlogsmonument in Wamel. Vlnr. Maria Herman -Schonenberg, Arno van Weerdenburg, Jozef Schonenberg, Annie Kosters-Schonenberg, Ilse Herman, Diana Struik. © Koen Verheijden

Wamel komt door dorpstrauma nu pas toe aan viering bevrijdingsdag: ‘We zijn bevrijd, maar voor ons begint de oorlog nu pas’

WAMEL - Is een oorlogstrauma erfelijk? Zit het in je dna? In Wamel lijkt dat wel het geval. Daar springen nog steeds de tranen in de ogen bij de vierde generatie familieleden van de gefusilleerden. Doodgeschoten tijdens de bevrijding. Een dorpstrauma dat zo lang doorwerkte dat er nu pas, in 2022, een bevrijdingsfeest kan worden gevierd.

Peter Deurloo 23-04-22, 12:02

Ze zitten aan de grote picknicktafel voor het Vrijetijdscentrum in Wamel. In een koud zonnetje. Nabestaanden van de gefusilleerden van 20 september 1944.

,,Mijn moeder Jo heeft veertien jaar een dagboek bijgehouden waarin ze schreef hoe ze de oorlog heeft ervaren”, zegt Arno van Weerdenburg (63). Hij is bezig met een familieboek. Zijn opa van moederskant was Jan van der Wielen. Jan was een van de veertien mannen die in Wamel, tijdens de bevrijding van Maas en Waal, door Duitse soldaten werden opgepakt. Ze brachten hen op 20 september 1944 de Waal over. In Tiel werden ze geëxecuteerd. Het was een wraakactie voor een beschieting van de veerpont Wamel-Tiel door het verzet.