In overleg met zijn vader besloot hij te gaan spelen voor Jalaa in Aleppo, 400 kilometer van huis. „Jalaa was mijn favoriete prof-team. Ik keek er altijd naar op tv en opeens zat ik er zelf bij! Het was een christelijke club, ik was de enige moslim daar, maar dat maakte me niet uit, het ging mij om de sport. De club zorgde voor mijn verblijf en mijn schoolopleiding. Twee keer per dag trainen en elke week wedstrijden.”