Na verscheidene aanvallen, waarvan meerdere uit het kamp van wereldkampioen Julian Alaphilippe, leek een drietal topfavorieten te gaan strijden om de zege. Mathieu van der Poel was in het rood-wit-blauw direct mee gesprongen met de Fransman en even later had ook Wout van Aert de aansluiting gevonden. De achtervolgende groep liet lopen en het gat werd groter, maar toen viel Alaphilippe uit het niets op dramatische wijze na in botsing te zijn gekomen met een van de jurymotoren. Hij bleef op het asfalt zitten en voelde aan zijn schouder. Einde oefening Alaphilippe.

En dus was het aan Van der Poel en Van Aert, die goed samenwerkten en op 25 kilometer van de finish een minuut waren weggelopen. De twee bleven ronddraaien en zelfs op de Paterberg, vooraf als scherprechter aangestipt, kwam er geen aanval. In rechte lijn ging het Nederlands-Belgisch duo op weg naar de finish in Oudenaarde. Het werd een sprint en die won Van der Poel vanaf de kop. ,,Het was de sprint van mijn leven", aldus de renner van Alpecin-Fenix die zijn vader opvolgt. Adrie van der Poel won de Ronde van Vlaanderen in 1986.