Wout van Aert grapt met te vroeg juichende Alberto Bettiol: ‘Ik geef het stokje met veel plezier door’

Het kwam Van Aert namelijk bekend voor. Vorige week in het Critérium du Dauphiné overkwam hem iets vergelijkbaars. Enkele meters voor het einde stak de Belg in een massasprint zijn handen al de lucht in, maar later bleek David Gaudu nog over hem heen te zijn gekomen. Op Twitter is Van Aert er dan ook als de kippen bij als ook Bettiol de fout in gaat. „Ik geef het stokje met veel plezier door aan Alberto.”

Ook Bettiol kon er wel om lachen, hij reageerde met ‘Hier ben ik dan’, op de post van Van Aert. De organisatie van de Ronde van Zwitersland stak eveneens de draak met Bettiol. „De Ronde van Zwitserland, de ronde waar je zelfs juicht als je naar de tweede plek sprint.” „Laten we het daar maar op houden”, reageert Bettiol met een lachende emoticon.

Ondanks dat wielrenners tegenwoordig beschikken over technische mogelijkheden om met elkaar en de ploegleiding in contact te staan, gebeurt het regelmatig dat een renner onterecht denkt gewonnen te hebben. Op de Olympische Spelen van afgelopen zomer, stak Annemiek van Vleuten haar handen de lucht in, maar net na de finish zag ze het goud alsnog uit haar handen glippen. Anna Kiesenhofer was namelijk al een ruime minuut binnen.

Een schrale troost: het is lang niet de enige toprenner die dat overkwam. Julian Alaphilippe dacht in 2020 nog Luik-Bastenaken-Luik op zijn naam te schrijven, maar al poserend voor de winnaarsfoto, werd hij nog voorbijgereden door Primoz Roglic.

Waar zij er nog om konden lachen, werd het voor landgenoot van Alaphilippe Warren Barguil een tranendal. In de negende etappe van de Tour de France in 2017 dacht Barguil in de kopgroep van zes de sprint te hebben gewonnen van Rigoberto Uran. Hij juichte pas na de finish, maar hij bleek op millimeters te zijn geklopt door de Colombiaan. Toen hij het nieuws hoorde, barstte hij in tranen uit.

Wie eerder dit jaar ook nog te vroeg juichte, was Benoît Cosnefroy, maar hem was dat niet aan te rekenen. Hij sprintte samen met Michal Kwiatkowski naar de finish en beide renners wisten niet wie er won. Pas minuten na de finish kreeg Cosnefroy te horen dat hij had gewonnen, waarna hij het feestje vierde, maar een minuut later werd de uitslag aan de hand van de finishfoto nog gerectificeerd, waardoor Kwiatkowski won.