‘Je kunt me kankerjood noemen, maar ik meld het wel’

Als Ritstier eenmaal begint te praten over het pestgedrag en de antisemitische opmerkingen waar hij, naar eigen zeggen, al jaren mee te maken heeft, lijkt er geen einde te komen aan zijn verhaal. Bespugen, schelden, op de voordeur bonzen, schoppen en klappen, het komt allemaal voorbij. De boosdoeners zijn volgens Ritstier steeds dezelfde: ,,Een groep van ongeveer zeven tot vijftien jongens.”