Voetbalagent Mutlu uit Zutphen belde recent nog met Maradona: ‘Ik voel mij niet goed, riep-ie’

De internationale zaakwaarnemer Mutlu haalt diep adem. ,,Pfff’’, zijn zucht daarna heeft bijna de diepte van een echoput. 

,,Dit is wel even klote man...’’ Een paar minuten weten we in Nederland dat Diego Armando Maradona dood is. ,,Een stukje in jou als voetbaldier, een stukje absolute voetbalschoonheid, sterft nu ook. De allergrootste voetbalster die ooit bestaan heeft, is niet meer.’’ 

Deze zomer had de Zutphenaar nog veel contact met Maradona. ,,Een Turkse club uit de hoogste divisie wilde hem hebben als trainer. Zij vroegen aan mij, omdat ik Diego goed kende, om hem te polsen.’’

Diego dacht erover na. ,,Over randzaken sprak ik met zijn assistenten. Voor absolute besluiten belde hij keurig zelf. Hij bedankte netjes, voor de Turkse job. ‘Ik voel mij niet lekker’, vertelde hij al. Hij zat met zijn gezondheid. ‘Ik hoop dat ik snel beter ben en dat ik volgend jaar deze uitdaging oppak’, ging Diego verder. Het laatste belletje met hem was in augustus.’’

2017 was een memorabel jaar voor Mutlu. Maradona trainde FC Fujairah, een club uit de Verenigde Arabische Emiraten. ,,Ze wilden op trainingskamp naar Nederland. Ik regelde het verblijf en plande oefenwedstrijden. Kortom: ik regelde alles wat Diego wilde. Zo ontstond een band.’’

Amateurclub SV Twello oefende dat jaar, als één van de amateurclubs, tegen Maradona's team in Mierlo. ,,Dat gunde ik die club, ik kende de trainer van Twello.’’

De pers was niet welkom, Diego wilde geen enkele pottenkijker. Het trainingsveld, dat naast een hotel lag, was hermetisch afgesloten. Een verslaggever van de Stentor werd destijds als wisselspeler van Twello in een spelersbus meegesmokkeld naar binnen, voor verslag. ,,Zo zie je. Iedereen gunde het elkaar die weken om een glimp van Diego op te vangen.’’

Maradona kon nurks zijn. Wilde niet met iedereen op de foto. ,,Die karaktertrek is ontstaan in die gekke tijd in Italië, waar-ie werkelijk belaagd werd iedere dag. Als mensen op hem afspringen, aandringen... Dan was-ie heel arrogant. Maar na het duel ging hij met alle spelers op de foto. Nam hij de tijd.’’

Na achten op het trainingskamp werd het bal. ,,Dan ging-ie grappen maken. Als er nog gegeten moest worden en je ging naar het buffet, dan kwam je soms terug en was je bestek weg. Je keek om je heen en dan zag je Diego, eerst strak gezicht, dan breedlachend, dan bulderend. Had-ie je bestek verstopt.’’

De Stentor-journalist en bestuursleden van SV Twello spotten Maradona na het duel, in de hotellobby. Achter een ronde tafel bomvol met half leeggedronken bierfluitjes. ,,Het is knap dat jullie dat zagen. Zulke momenten probeerde ik af te schermen, háhá. Diego was uiteraard wel echt van de drugs af, hij gebruikte ooit natuurlijk. Maar bierdrinken deed-ie nog wel steeds. Hij was gek van Heineken. Het bier moest vers zijn, werd het een beetje lauw, dan liet-ie het staan. Zo raakten die tafels snel vol.’’

Meestal na de tweede training begon het drinken. ,,Iedere dag wel, eigenlijk. Na een uurtje of acht. Máár tussen trainingen door dronk hij nooit hoor.’’ 

Met de dagen in Mierlo ging een droom voor Mutlu in vervulling. ,,Ik heb altijd gezegd: voordat ik doodga wil ik hem twee minuten spreken. Ik heb hem in Mierlo twintig dagen bij mij gehad, dag en nacht, de beste voetballer ooit.’’